Żółto- śliwkowo

Pełnia lata, wspaniała. kipiąca owocami, zapachem dojrzałych jabłek i śliwek..drzewami uginającymi się pod ciężarem owoców, kwiatami zaglądającymi do okien ...już sama nie wiem, którą porę roku kocham najbardziej.

W końcu pod wieczór nastąpiła mobilizacja sił i zaczęłam piec słodkie bułeczki ze śliwkami..siedzę przed komputerem i czuję dobrze znajomy, zapach drożdżowego ciasta..przez moment,zastanawiam się czemu tak szybko zaczęło pachnieć, zerkam na jajko ( minutnik znaczy ) i uspokojona , myśląc,że najwidoczniej się odzwyczaiłam od ładnych zapachów, nadrabiam blogowe zaległości.

Po bardzo krótkim czasie, zaczynają mnie szczypać oczy, dochodzę do wniosku,że oprócz ładnych zapachów, odzwyczaiłam się również od ślęczenia przed monitorem. Trę je zawzięcie, nie dając się zmęczeniu, postanawiam dotrwać do północy.Oczy zaczynają łzawić, ładny zapach znika i czuję …swąd ! W panice lecę do piekarnika, a tam moje piękne bułeczki całe zjarane od góry:) Zamiast normalnego programu, uruchomiłam grilla i przepięknie je opiekłam :)

Ostatnio jestem zakręcona jak słoik dżemu :) Dzieci patrzą na mnie z niedowierzeniem, baa…ja sama nie mogę uwierzyć :) Pierwszy raz w życiu coś spaliłam:) Na szczęście druga partia bułeczek, była z kapustą i grzybami i tą udało się już ocalić. Teraz siedzę, piszę post, w domu unosi się znajomy zapach ciasta drożdżowego, w piekarniku przycupnęły bułeczki tureckie z rodzynkami……ukradkiem zerkam na jajko…wszystko powinno być ok..dzisiaj na pewno się uda :)

Pozdrawiam Was cieplutko i życzę dobrej nocy.