środa, maja 15, 2019

O podrózach słów kilka i o tym, dlaczego zwiedzając Petrę trzeba się zaopatrzyć w tony jedzenia i butelki z wodą.


Jak wiecie kocham podróże, nie powiem, że jak większość ludzi, bo jednak moje podróże i sposób w jaki spędzam wolny czas, niejednemu mojemu znajomemu spędza sen z powiek i mówi… wiesz co, bardzo cię lubię, ale już nigdy więcej z tobą nie wyjadę, no chyba, że do spa. No nie da się ukryć, że nie mam umiaru w niczym. Nie jestem absolutnie typem wylegującym się nad basenem, popijąjącym drinki z palemką pod parasolem plażowym. Moje podróże to tysiące przemierzonych kilometrów, miliony zużytych plastrów na odciski, to wieczny zachwyt nad wszystkim i pragnienie zobaczenia wszystkiego …bo przecież już tu nigdy nie wrócę, a tyle rzeczy trzeba jeszcze zobaczyć..I tym sposobem wstaję bladym świtem,a wracam do hotelu późno w nocy, by od rana powtórzyć wszystko od początku. Mało kto jest w stanie wytrzymać intensywność moich wyjazdów, stąd też mam niemały problem z doborem towarzystwa do podróży. Pan K wydawał się to wszystko nieźle wytrzymywać, nie mam pojęcia czy to z miłości do podróży, czy do mnie … grunt,że dawał radę i nawet zaryzykuję stwierdzenie, że mu się podobało. Wyjeżdżam, jak tylko mam taką możliwość, jak tylko uda mi się wyrwać parę dni urlopu, jak odłożę parę groszy, albo i nie…bo przecież w domu też jeść trzeba. Podróże są niskobudżetowe i choć na nadmiar gotówki nie cierpię, to jednak w tym wszystkim nie o to chodzi. Pamiętam pierwsze wakacje ze znajomymi. To była istna męczarnia zarówno dla nich, jak i dla mnie. No sorry, nie widzę powodów, dla których mam wyjeżdżać tysiące kilometrów, tylko po to żeby cały dzień moczyć tyłek w basenie, całymi dniami chodzić na rauszu, albo następnego dnia zdychać na kacu. Samodzielne życie zaczęłam bardzo wcześnie, mając 18 lat mieszkałam już sama… gdybym miała się ochotę nastukać, to spokojnie mogłabym to robić w domu i nie musiałam w związku z tym przemierzać pół świata.




Tak więc jako istota młoda, poszłam na kompromis i letnie wakacje spędzaliśmy zawsze sami, w gronie rodzinnym, natomiast na ferie zimowe jeździliśmy ze znajomymi, no bo na narty to nawet po całonocnej bibie się chodziło i większych problemów nikt z tym nie miał.  Podróże zawsze planuję sama,zaczyna się od miejsc w okolicy , które chciałabym zobaczyć, poprzez ceny, zniżki, menu restauracji w których mam zamiar być, wejściówki, ceny taksówek, generalnie wszystkiego co wiąże się z wydaniem jakiejkolwiek gotówki. Nie lubię być zaskakiwana i nie lubię przekraczać zaplanowanego budżetu. Jeszcze nigdy w życiu nie wyjechałam z biurem podróży, nigdy nie wykupuję też posiłków, które ograniczają mnie czasowo. Jeśli są to dłuższe wyjazdy, wtedy z reguły zmieniam miejsce zamieszkania codziennie, jeśli krótkie,  jedno lub dwudniowe, to ograniczam się do zwiedzania konkretnego miejsca i jego okolic. Nie było tych podróży bardzo dużo, ale jednak trochę zobaczyłam. Ponieważ ten rok spędzam w domu, z Księciuniem u boku i nic nie wskazuje nawet na to, żeby udało mi się wyjechać choć na dwa dni na działkę, więc postaram się podzielić z Wami hahaha …wspomnieniami. A tak zupełnie poważnie, to niejednokrotnie ludzie pytają mnie jak co załatwić, kiedy jechać, co zobaczyć i jak ja to robię za takie pieniądze. Sama zresztą również wertuję internet w poszukiwaniu ciekawych miejsc, cen, czy tego co po prostu warto zobaczyć, więc myślę, że takie podpowiedzi mogą się przydać, nawet o ile nie zostaną wykorzystane w całości, to jednak warto wiedzieć, co ciekawego można zobaczyć, gdzie i jak. Jak chyba każdy, kto kocha podróże, mam swoją listę miejsc do których za wszelką cenę chcę dotrzeć.








































Pierwszą podróż, którą odbyliśmy oddzielnie tzn. bez znajomych, była podróż do Włoch. Znajomi wyjechali z bardzo znanym w tamtych czasach biurem podróży. Umówiliśmy się na wspólne spotkanie na Etnie. Czas wyjazdu to 2 tygodnie. Koszt my zapłaciliśmy za 4 osoby ( 2 dorosłych i 2 dzieci) 8.000 zł, oni za 2 osoby dorosłe 9.700 zł. To tak w bardzo dużym skrócie. My przejechaliśmy całe wybrzeże Włoch, łącznie z Sycylią, parokrotnie w celu zobaczenia czegoś łał wbijając się w głąb lądu, odwiedzając mnóstwo pięknych i ciekawych miejsc, będąc w parku na Safari, bawiąc się w parkach rozrywki, a po drodze zaliczając Wiedeń, Budapeszt, dwudniowy pobyt nad Balatonem, Ljubljanę na Słowenii, oraz dla miłośników Sagi Ludzi Lodu, Postojną Jamę, w której ukrył się Tengel Zły. A znajomi… wywieźli ich nad morze tyreńskie, do którego niestety nie mieli jak wejść, bo fale były ogromne, a wybrzeże bardzo skaliste, posiedzieć też tam nie mogli, bo obok jedynego miejsca gdzie dało się dojść do morza stał kontener, do którego rybacy wrzucali resztki wypatroszonych ryb, których hmmm … zapaszek, wraz z morską bryzą docierał nawet do hotelu. Wracając z Sycylii zatrzymaliśmy się w tym hotelu na jedną noc, mocno nadwyrężając nasz budżet. Wieczorem pojechaliśmy do pobliskiego miasteczka po zaopatrzenie. Po ulicy chodziły gangi i strach było patrzeć, co robią z samochodami, które stały obok, więc dla bezpieczeństwa Misiek został w aucie, a ja ze znajomym przemknęłam do sklepu. Wieczorem kąpaliśmy się w malutkim basenie i jedyny pozytyw tego wszystkiego, był taki,że moje dzieci po tygodniu życia bez telewizora obejrzały Pokemony….niestety po włosku. Tak … telewizja w hotelu była. Generalnie wyszło im dużo drożej, bo chcąc ruszyć się z tego zadupczyna, musieli wykupić dodatkowe wycieczki, niestety płatne i to wcale nie mało. Boziu … skroili ich nawet za wycieczkę na Etnę… chyba jedyne miejsce w całych Włoszech, które było darmowe… ba… był tam nawet jedyny, jaki udało nam się znaleźć w całych Włoszech, darmowy parking. Następnego dnia, bladym świtem pożegnaliśmy się bez żalu i wyruszyliśmy do Pompei. To tak w bardzo dużym skrócie, dlaczego podróżuję bez biur podróży. Oczywiście rozumiem ludzi, którzy wolą leżeć na plaży i czytać książkę, każdy ma swoje upodobania i spędza czas jak lubi. Ja…zdecydowanie wybieram wolność, nie wszystko chcę zobaczyć i nie wszystko mnie interesuje. Zdecydowanie bardziej cenię podróże pod względem widokowym. Krajobrazy i architektura jakoś bardziej do mnie przemawiają niż muzea i sztuka…, ja wiem ,że powinnam się tym zachwycać, ale jestem w tym temacie totalnym laikiem i szczerze mówiąc niektóre obrazy na Starówce w Warszawie, dużo bardziej mi się podobają, niż np. Mona Lisa, że o  Pablo Picasso nie wspomnę. No tylko nie krzyczcie na mnie, pamiętajcie, że każdy jest odrębną jednostką ludzką, ja może jakąś bardziej tępawą po prostu.  Ale nie zdzierżę jeśli coś chcę zobaczyć, a jakiś przewodnik każe mi iść dalej i pędzi ludzi jak stado owiec.



To,że moje podróże są niskobudżetowe, to nie znaczy, że nie bywam tam gdzie chcę. Potrafię kupić mnóstwo rzeczy taniej, aby zobaczyć czy też pójść do najlepszej restauracji albo wejść do upragnionego miejsca, za które muszę słono zapłacić. Tak naprawdę największe oszczędności mam na biletach lotniczych i hotelach. To nie znaczy,że nocuję w jakiś podłych warunkach, brudzie i syfie…no co to, to nie. Mało tego, moje miejscówki są zawsze w rewelacyjnych punktach, tylko często nie są pięciogwiazdkowymi hotelami, a malutkimi pensjonatami, bądź też szumnie zwanymi apartamentami. Jeśli jadę samochodem w grę wchodzą tylko i wyłącznie namioty, które kocham i uwielbiam. Jeśli mam możliwość wyboru zamknięcia mnie w czterech ścianach, a bycia cały dzień na dworze, do tego bardzo często z cudownym widokiem na wyciągnięcie ręki, to nie zastanawiam się ani minuty, w domu to mogę posiedzieć u siebie i też ładnie mam, no przynajmniej mnie się podoba.

A więc jak tanio podróżować po świecie? To nie my wybieramy miejsce, a miejsce wybiera nas. Jeśli mamy rozległe plany, to i tak z dużym prawdopodobieństwem znajduje się na naszej liście, więc nie ma różnicy czy pojedziemy tam teraz czy może za rok lub dwa … przecież i tak chcemy je zobaczyć, więc nie musimy jechać w konkretnym terminie. To samo niestety, co już dla większości może być pewnym utrudnieniem, stanowi termin. Szukamy…znajdujemy…jedziemy.. i tutaj ludzie pracujący w korporacjach, gdzie urlopy są planowane z dużym wyprzedzeniem, często są przegrani na starcie. Zdarzało mi się kupić bilety parę miesięcy do przodu, ale bywało i tak ,że trafiło się coś za tydzień lub dwa tygodnie. I jeśli nie możemy w tym czasie wziąć paru dni wolnego, tracimy okazję. Pozostaje wierzyć, że tą stratę, wynagradzają nam zarobki, więc nie musimy przejmować się cenami biletów, choć ja z założenia nie znoszę przepłacać, w momencie kiedy mam świadomość, że mogę coś kupić dużo taniej.










































I właśnie tym sposobem do Budapesztu w dwie strony pojechaliśmy wygodnie Polskim Busem za całe 39 zł.,ale już za lemoniadę podawaną wedle dawnej receptury w New York Cafe, uznawanej za jedną z najpiękniejszych i najwytworniejszych kawiarni na świecie, zapłaciłam dużo więcej niż cena podróży w obie strony. Do Pragi koszt był jeszcze niższy, zaś do Gdańska lecieliśmy samolotem, co prawda na jeden dzień, ale za to za 9 zł od osoby… szczerze mówiąc wsiobus do Warszawy w tą i z powrotem kosztował mnie więcej, a mam jedynie 6 km. Za Jordanię zapłaciłam 316 zł od osoby … czyli po 158 zł w jedną stronę… -taksówka z lotniska w Modlinie do Warszawy kosztuje podobnie, a i tak wyszło drogo, bo w momencie kiedy wisieliśmy na telefonie ustalając czy damy radę urlop w tym czasie wspólnie wziąć, ceny biletów wzrastały z minuty na minutę. I tutaj mówię o wszystkich opłatach , a nie tylko o cenie biletu… a wiadomo… dochodzi bagaż, jakieś pierwszeństwo wejścia na pokład, wykup miejsc, opłaty lotniskowe itd. Izrael wyszedł jeszcze taniej. Nie chcę Was teraz zanudzać cenami, może napiszę o tym już przy konkretnym poście, ale to fakt niezaprzeczalny, że świat można zwiedzać za tzw. psie pieniądze. Nie biorę nigdy bagażu rejestrowanego, nawet na dwa tygodnie bagaż podręczny musi mi wystarczyć i nie mam naprawdę żadnego problemu, żeby spakować ubrania na każdy dzień i na różne okazje.Wiadomo, że nie pójdę w dżinsach do eleganckiej restauracji czy też muzeum, dlatego zawsze mam ze sobą oprócz ubrań sportowych, również szpilki i sukienki. Wszystko jest tak naprawdę kwestią dobrej organizacji i umiejętności pakowania, a w tym jestem po prostu, bez przechwalania się, miszczuniu! Po powrocie i tak zawsze się okazuje,że paru ubrań nawet na siebie nie włożyłam i że spokojnie mogłabym zabrać jeszcze mniej. Z takich bardzo ogólnych rzeczy, warto może jeszcze dodać,że tam gdzie jest naprawdę ciepło jeżdżę w listopadzie i w grudniu, czyli w tzw. niskich sezonach, co daje zdecydowaną przewagę cenową, ale niesie ze sobą również niewielkie ryzyko brzydkiej pogody, choć tak naprawdę wiele zależy od miejsca. Jak dla mnie zwiedzanie przy 20 / 25* jest optymalne, wyższe temperatury nie zachęcają jakoś specjalnie do  dłuższego chodzenia. Oprócz cen i zdecydowanie lepszych do funkcjonowania temperatur, zimowe miesiące mają zdecydowanie tą zaletę, że jest o wiele mniej ludzi. Nie ma tłumów, więc można faktycznie coś zobaczyć, a na szlakach chodzi się podziwiając widoki, a nie cudze tyłki, tak jak to ostatnio miałam okazję oglądać, przy wejściu w lipcu na Gubałówkę. Jeśli chodzi o jazdę autokarami, samochodami, samolotami, statkami czy czym tam jeszcze się podróżuje, to jak widzicie na zdjęciach, jestem mało wymagająca. Usypiam zawsze, wszędzie i w każdej pozycji, w związku z tym staramy się podróżować po nocach, tak aby nie tracić nic z kolejnego dnia. Często bezpośrednio po podróży jechałam z lotniska czy też z dworca prosto do pracy.




Szczerze mówiąc chciałam w jednym poście napisać dużo więcej, a przynajmniej taki był zamysł, żeby o Petrze tu jeszcze napisać i o tym dlaczego trzeba taszczyć to wszystko ze sobą, no ale wstęp…jakoś się wydłużył, więc chyba napiszę rozwinięcie innym razem. Jak część osób pewnie już wie, posiadam również profil na IG. Za każdym razem kiedy dodaję zdjęcie, bardzo blokuje mnie… opis, który powinnam dodać. Czytam te swoje żałosne wypociny i litość mnie normalnie ogarnia, bo ja nie umiem tam napisać nic … miłego dnia Kochani, dobranoc Kochani, pada deszcz lub nie pada…i chyba powinnam się do tego ograniczyć, bo nawet jak pada deszcz, to ja od razu mam tysiące przemyśleń i od razu chciałabym dodać mnóstwo rzeczy na temat tego deszczu, że powinien padać, bądź też nie, że ogród, że zwierzęta ,że susza i globalne ocieplenie, że rośliny mi usychają, a jak usychają no to mamy problem, bo podlewać nie mogę i że w taką suszę to nawet ja bym zaczęła podlewać, czego nigdy nie robiłam, no ale teraz to bym zrobiła, żeby nie uschło, a nie mogę bo woda ze studni mi ucieka i dla nas ledwo starcza, no a jak jej brakuje, to z kolei w domu jest też problem..i tu pewnie zaczęłabym opisać o ciężkim życiu bez wody …a tam nie ma miejsca! Masakra jakaś, czytam opisy ludzi pod innymi zdjęciami i zastanawiam się jak oni to wszystko potrafią sprytnie ująć w paru zdaniach i że sens to ma i logika jakaś w tym jest…i wiecie co…czuję się jak imbecyl. Bo ja muszę z siebie wypluć tysiące słów, często sama zapominając o tym co chciałam na początku powiedzieć, bo przecież wątki poboczne są tak ważne, że w rezultacie zapominam o meritum sprawy… I cóż mogę powiedzieć więcej, oprócz tego,że się nie zmienię, że dużo gadam o wszystkim i na każdy temat. No może jeszcze zdradzę wam w tajemnicy,że im jestem starsza, tym zdecydowanie mniej mówię, więc można by powiedzieć,że dzisiejszy wstęp do postu, jest zdecydowanie krótszy, niż byłby kiedyś. Progres Kochani, miejmy nadzieję,że za parę lat będzie jeszcze lepiej.

Poza tym w dalszym ciągu mam potworny problem z blogiem. Pomijając ilość spamu, znikają mi Wasze komentarze, czasami jest tak,że widzę na komórce, wchodzę i nie ma już nic... oczywiście oprócz spamu. Mało tego, opublikowałam pod poprzednim postem parę komentarzy i ...zniknęły...już ich nie ma. Nie mogę sobie poradzić z dodawaniem zdjęć, wychodzi fatalnie, nierówno,nie mogę zmienić miejsca rozmieszczenia, a całą resztę postów na blogu po prostu delikatnie mówiąc mi rozwaliło, tak że wygląda to masakrycznie. Dzisiaj cały boczny pasek przerzuciło mi na sam dół...chyba się zestarzałam, bo naprawdę brakuje mi już cierpliwości. Dzieją się tutaj tak dziwne rzeczy,że zastanawiam się czy przypadkiem znowu ktoś mi się nie włamuje. Jeśli ktoś miał podobnie i jakoś sobie z tym poradził, bardzo proszę o kontakt...dzisiaj ze złości o mało już nie skasowałam wszystkiego.
Miałam zamiar publikować posty w miarę regularnie, ale to co się dzieje, ilość czasu jaki poświęciłam, żeby umieścić zdjęcia ...to mnie przerasta.
Pomimo wszystko życzę Wam cudownego dnia.


20 komentarzy:

  1. Elisse, nie wiem co się dzieje u Ciebie. U mnie blogger wciąż działa po staremu z tą jedną różnicą że faktycznie od jakiegoś roku spam i komentarze wpadają mi razem 😞 Ufam, że znajdziesz jakiegoś magika, który Ci pomoże. Nie poddawaj się!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. U mnie wszystko wariuje..zmieniły się szablony jak mnie nie było. Pewnie były jakieś aktualizacje ,których nie miałam i Wszystko mi się rozjechało. Nie mogę praktycznie dodawać zdjęć..znaczy równo, nie widzę komentarzy, czasami coś mi wskakuje, a odpisać mogę tylko z telefonu...tylko,że ja już jakby slepawa jestem i nie bardzo widzę co pisze 😂 Buziaki Kochana 😊

      Usuń
  2. Witaj :)
    O jak dobrze, że postanowiłaś nie kasować postu. Uśmiałam się jak zwykle, czytając Twoje dawne posty. Masz niesamowity dar.
    Myślałaś by napisać książkę? To ,
    Mnie też komentarze znikają, publikuję je, a potem okazuje się, że ich nie ma...
    Ale do sedna. Twoje podróże, a dokładniej, podejście jakie Masz do nich, robią na mnie wrażenie. Znam uczucie męczarni, jakie towarzyszy, gdy podróżujący są niedopasowani. Ja lubię ruch, mój mąż woli leżeć plackiem, córka też, a mnie się wydaje, że czas wtedy marnuję...
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kochana jak mi miło. Powiem Ci w tajemnicy, że nawet zaczęłam pisać książkę jakiś czas temu..mam chyba z 90stron😊 no i zamierzam do tego wrócic. Kto wie?😂😘😜🤔Oj współczuję, że nie lubicie tak samo spędzać czasu. Misiek też za chodzeniem nie przepadal,więc rano szliśmy na plażę,a po południu zwiedzaliśmy 😂 Buziaki 😘

      Usuń
  3. z podróżami to nadajemy na tych samych falach , najlepsze sa wąłśnie wolne wybory... ,swego czasu duzo podróżowałam po Europie i nie tylko pociągami ...super przygoda i tyle miejsc mam w pamięci ,że hohoho , zatrzymywaliśmy się tam gdzie nam się spodobało ...czasm noc w pociagu zwiedzanie i noc w pociągu ,żeby zobaczyć następne miejsce ... w latach 90-tych jedzenie w puszkach z domu zabrane ...coby troszkę taniej było ,a więcej zwiedzania :D

    Napisz koniecznie o Petrze marzy mi się

    dobrego dnia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mi się marzy podróż koleją transyberyjska z Moskwy do Pekinu. Może kiedyś...kto wie.
      A jeśli chodzi o podróże to dawno temu zaczęłam kolekcjonować wspomnienia, a nie rzeczy.
      Pozdrawiam cieplutko 😀😘

      Usuń
  4. O, kolejny wspólny temat. Tanie podróże. Mam nadzieje zacząć częściej podrózować za grosze. Chętnie więc skorzystam z Twoich doświadczeń. Na razie nie chcę zostawiać na długo naszego starego psiula, więc w tym roku króciutkie wyjazdy, najlepiej z całym inwentarzem:) Miłego dnia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No to z piesami mamy podobnie...ja nawet z domu nie mam się jak ruszyć. A tak bardzo gdzieś bym wyjechała...mnie nosi jak za długo siedzę w jednym miejscu 😊 Miłego dnia Kochana 😊😘

      Usuń
  5. Mój syn ma taki sam styl podróżowania, co Ty, Elizko.
    Najpierw szuka w internecie odpowiedniego lokum, później poluje na najtańsze loty, dopasowuje to wybrane lokum do lotu i dokonuje rezerwacji. Nigdy nie korzysta z biur podróży, w domu planuje co chce zobaczyć, jak gdzie dojechać, gdzie są polecane knajpki, itd.
    Tak to organizuje, że jestem zaskoczona jego operatywnością ;)
    Serdecznie pozdrawiam
    Kasia z Piaseczna

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pozdrawiam syna w takim razie😊To wspaniały sposób podróżowania,bardzo kształcący i ciekawy. Moje dzieci więcej nauczyły się w podróżach niż na geografii.. Buziaki Kochana 😊😘

      Usuń
  6. Właśnie jak Ci pisałam wróciliśmy z Madery.Też podróżujemy za jak najmniejsze pieniądze.Byliśmy z córkami.Starsza ogarnia logistykę,tzn podróż,noclegi,wynajęcie auta a młodsza jest jak dla mnie najlepszym kierowcą.Po drogach maderskich ma u mnie medal :))Apartament na 8 dni za cztery osoby kosztował nas 1400zł,przelot od osoby w dwie strony 660 zł,a wynajęcie auta 700 zł.Co zobaczyliśmy i czego doznaliśmy dzięki temu bezcenne:))Madera jest piękna,Jeśli Bóg stworzył raj to była to Madera.Na dodatek pojechaliśmy w czasie kiedy był Festiwal kwiatów:))Bajka:)Jak troszkę ochłonę to dodam zdjęcia na bloga:)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A podróżowanie w cztery osoby wygląda jeszcze lepiej..i taniej. Wypożyczenie auta,to właściwie grosze,bo koszty dzieła się na 4osoby. Tak samo z mieszkaniem. Widziałam trochę Twoich zdjęć. Na Maderze nie byłam..kiedyś pewnie jeszcze dotrę 😁 Buziaki Kochana 😘😘😘

      Usuń
  7. kochana pięknie piszesz,ja mogę czytać bez końca o podróżach,domu,zwierzętach,codziennoci co tam tylko naskrobiesz.
    Pisz jak najwięcej...serdeczności :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Viola to Ty? Z IG?C mylą się te Nicki😂 czasami już sama się gubię,kto jest kim.Bardzo Ci dziękuję za tyle miłych słów. Buziaki ogromne😘😘😘

      Usuń
  8. agneslibera1986@Gmail. com4 czerwca 2019 23:34

    Widzę, że masz podobnie do mnie. Też uważam, że nie po to poświęcam czas, energię i pieniądze żeby na wycieczce siedzieć i nic nie robić, do tego jeszcze urządzać sobie libację, której nawet w domu nigdy nie miałam. Jednak dzielę podróże na co najmniej trzy rodzaje. Może jakieś jeszcze się w przyszłości pojawią 😂 Uznaję takie Twoje ze zwiedzaniem jak największej ilości najważniejszych miejsc, tylko ja chętnie dorzucam tu muzea i inne tzw. monumenty - przyrodnicze i zrobione przez ludzi. Do tego moim zdaniem są też podróże, np. do jakiegoś małego miejsca, gdzie głównie się skupiam na pływaniu w jakiejś wodzie, np. morzu, jeziorze, spacerowaniu bez celu i ogólnym obcowaniu z przyrodą i zwiedzam mało, bo z ludzkich dzieł niewiele jest tam do obejrzenia 😉 Trzeci typ to wspomniane przez Ciebie spa, akwapark, czy inne tego typu docelowe miejsce, gdzie można się skupić na czymś jednym, konkretnym i się bardziej zrelaksować niż rozerwać 😉 Niestety, nie miałam takich wspaniałych towarzyszy, jak Twoja Rodzina i moje znajome oraz krewni byli leniwi, często też złośliwi i specjalnie nie chcieli gdzieś iść. Do tego na siłę niczego nie planowali i często woleli jechać z biurem podróży. Tak oto nie spełniło się moje marzenie bycia w zamku Kopciuszka w Disney Worldzie - widziałam go na odległość ok. 6 metrów. Statuę Wolności widziałam trochę bliżej, Central Park w Nowym Jorku trochę dalej. Żadnego z tych miejsc nie widziałam od środka. Kanadę też widziałam przy Wodospadzie Niagara - z daleka i mimo noszenia przy sobie paszportu amerykańskiego nie mogłam być chociaż na chwilę w tym kraju. No bo program 😠😠😠 W dodatku osoby towarzyszące nam na tych wyprawach były w większości stworzone do zorganizowanej wycieczki: nic im się nie chciało, mimo paru lat mieszkania w U.S.A. nie znali dobrze angielskiego, nie umieli się zachować w niektórych miejscach i sporo z nich to toksyczni ludzie. Wiesz, taki permanentny wsiobus 😂😂😂 Doskonale Cię rozumiem w tym poście i też lubię takie wyprawy, jakie Ty sobie urządzasz 😊Spośród często niekumatych pod tym wzgleden kumpeli mam najlepszą orientację w terenie i umiem znajomym wszystko wyjaśnić. Dlatego koleżanka z wrocławskiej grupy nadała mi przydomek GPS 😂 W chwili obecnej z powodów zdrowotnych i finansowych siedzę sobie głównie w domu, ale to niedługo się zmieni, bo już mam kilka pomysłów 😄 My to byśmy się zgrały na wyjazdach 😄 Mnie też nikt nie dotrzymuje kroku - jeśli mam dobre buty i nie jestem chora 😉 Pozdrowienia i zajrzyj kiedyś do Małopolski, zwłaszcza do Tarnowa 🙂

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bo wiesz co? Człowiek powinniśmy uciekać od ludzi, którzy gaszą Twój uśmiech...i tego się trzymam,tonie będziesz musiała że zlosliwcami przebywać. No muzea jakoś nie dla mnie..zaliczam obowiązkowe punktu programu...bo...wypada?No dziwnie być w Paryżu i nie zajrzeć do Luwru.Ale...wole...krajobrazy.
      Buziaki

      Usuń
  9. agneslibera1986@Gmail. com4 czerwca 2019 23:35

    Widzę, że masz podobnie do mnie. Też uważam, że nie po to poświęcam czas, energię i pieniądze żeby na wycieczce siedzieć i nic nie robić, do tego jeszcze urządzać sobie libację, której nawet w domu nigdy nie miałam. Jednak dzielę podróże na co najmniej trzy rodzaje. Może jakieś jeszcze się w przyszłości pojawią 😂 Uznaję takie Twoje ze zwiedzaniem jak największej ilości najważniejszych miejsc, tylko ja chętnie dorzucam tu muzea i inne tzw. monumenty - przyrodnicze i zrobione przez ludzi. Do tego moim zdaniem są też podróże, np. do jakiegoś małego miejsca, gdzie głównie się skupiam na pływaniu w jakiejś wodzie, np. morzu, jeziorze, spacerowaniu bez celu i ogólnym obcowaniu z przyrodą i zwiedzam mało, bo z ludzkich dzieł niewiele jest tam do obejrzenia 😉 Trzeci typ to wspomniane przez Ciebie spa, akwapark, czy inne tego typu docelowe miejsce, gdzie można się skupić na czymś jednym, konkretnym i się bardziej zrelaksować niż rozerwać 😉 Niestety, nie miałam takich wspaniałych towarzyszy, jak Twoja Rodzina i moje znajome oraz krewni byli leniwi, często też złośliwi i specjalnie nie chcieli gdzieś iść. Do tego na siłę niczego nie planowali i często woleli jechać z biurem podróży. Tak oto nie spełniło się moje marzenie bycia w zamku Kopciuszka w Disney Worldzie - widziałam go na odległość ok. 6 metrów. Statuę Wolności widziałam trochę bliżej, Central Park w Nowym Jorku trochę dalej. Żadnego z tych miejsc nie widziałam od środka. Kanadę też widziałam przy Wodospadzie Niagara - z daleka i mimo noszenia przy sobie paszportu amerykańskiego nie mogłam być chociaż na chwilę w tym kraju. No bo program 😠😠😠 W dodatku osoby towarzyszące nam na tych wyprawach były w większości stworzone do zorganizowanej wycieczki: nic im się nie chciało, mimo paru lat mieszkania w U.S.A. nie znali dobrze angielskiego, nie umieli się zachować w niektórych miejscach i sporo z nich to toksyczni ludzie. Wiesz, taki permanentny wsiobus 😂😂😂 Doskonale Cię rozumiem w tym poście i też lubię takie wyprawy, jakie Ty sobie urządzasz 😊Spośród często niekumatych pod tym wzgleden kumpeli mam najlepszą orientację w terenie i umiem znajomym wszystko wyjaśnić. Dlatego koleżanka z wrocławskiej grupy nadała mi przydomek GPS 😂 W chwili obecnej z powodów zdrowotnych i finansowych siedzę sobie głównie w domu, ale to niedługo się zmieni, bo już mam kilka pomysłów 😄 My to byśmy się zgrały na wyjazdach 😄 Mnie też nikt nie dotrzymuje kroku - jeśli mam dobre buty i nie jestem chora 😉 Pozdrowienia i zajrzyj kiedyś do Małopolski, zwłaszcza do Tarnowa 🙂

    OdpowiedzUsuń
  10. agneslibera1986@Gmail. com4 czerwca 2019 23:36

    Jeszcze dodam, że zdjęcia przepiękne - jak zwykle 😁😁😁

    OdpowiedzUsuń
  11. Sorki, dwa razy mi się opublikował ten pierwszy komentarz :-O Z tymi toksycznymi ludźmi to nie takie proste :-( Nie ja płaciłam za wycieczkę, więc nie ja mogłam wybrzydzać. Unikam ich, ale nie zawsze się da. Jak już pisywałam, długa historia. A propos tego, poczytaj sobie na temat dzieci osób toksycznych, a konkretnie "scapegoat children of narcissists" - angielskie źródła są dokładniejsze, nie wiedzieć czemu.

    OdpowiedzUsuń

Copyright © Utkane z marzeń , Blogger