Dziwne pomysły

Często zadajecie mi pytania, skąd biorę pomysły, na to co robię. Od najmłodszych lat, ku rozpaczy rodziców, zbierałam wszystko co według mnie, oczywiście, było piękne..patyczki, szyszki, kamyki, gałęzie, muszelki, piasek, no i oczywiście urody cudnej “kryształy” z rozbitych samochodowych szyb- to był prawdziwy skarb,w szczególności znienawidzony przez moją Mamę, w związku z tym ukrywany przeze mnie skrzętnie. Wiadomo- dzieci pieniędzy w nadmiarze nie posiadają, a ja byłam dziwnym dzieckiem…w momencie kiedy moje koleżanki marzyły o kolejnej lalce, ja kupiłam przecudny tryptyk do mojego przyszłego mieszkania…i wiedziałam ,że moja sypialnia będzie biała z dodatkiem delikatnych odcieni różu i fioletu, a na honorowym miejscu zawiśnie rzeczony tryptyk.

Patrzyłam na niego i marzyłam..zaczęły przybywać do kompletu kolejne rzeczy.Dorastałyśmy…koleżanki kupowały ciuchy..ja zaczęłam zbierać grube szkło z Krosna, dziewczyny kupowały kosmetyki, a ja zastawę stołową.Cała pierwsza wypłata poszła na zakup białej lampki nocnej i kieliszków do wina..oczywiście mieszkania w dalszym ciągu w planach nawet nie było:) Później zaczęły przybywać wianuszki – oczywiście na początku, fioletowo – biało- różowe, w sklepach niewiele było ładnych rzeczy, więc uszyłam pierwszą narzutę na łóżko..szyłam, wyłam i bluzgałam…uszyłam! Zawzięta jestem..kiedyś ją pokażę, gdzieś jeszcze mam na zdjęciach :) Jak widać manię zbierania miałam zaszczepioną w genach- choć naprawdę nie wiem po kim :), natomiast brak ładnych rzeczy w sklepach zmusił mnie do podjęcia pierwszych prób zrobienia czegokolwiek samemu…zawsze mnie to denerwowało,że wchodząc do kogoś, wszystko było takie same: fornirowane regały na wysoki połysk,bordowe dywany i zasłony, a na szafie trzykrotka i zielistka… u mnie w domu też było inaczej, nie żeby coś się szyło czy robiło, no ale było inaczej. Pamiętam jak rodzice kupili tapetę zmywalną w cegiełki i dumni ze zdobyczy, wytapetowali przedpokój,…moja koleżanka j przyszła, popatrzyła i powiedziała : “Ojej…jacy wy biedni jesteście! Nie otynkowali wam ścian :( To dlatego,że nie macie pieniędzy czy dlatego, że ostatnie piętro ?” Od dziecka, głowie miałam wizję przyszłego mieszkania, rysowałam domy, pokoje i je meblowałam…Późniejszy brak gotówki, sprawił odkrywanie kolejnych talentów do robótek ręcznych i wykorzystywania materiałów wtórnych do produkcji czegoś na własny użytek :)…i tak to się zaczęło. Z lat młodości, pozostał mi wstręt do regałów i robienie rzeczy innych niż u większości ludzi :)

Sporo jest dziełem zupełnego przypadku..któregoś dnia wylałam na szafkę nocną trochę wody, a że szklankę stawiam na serwetce ,więc się zmoczyła i przepięknie przylgnęła do blatu..cudnie było. Tak powstały meble do sypialni, ktoś pytał jakiego kleju używam..nie wiedziałam wtedy,że są jakieś specjalne kleje, ale WIKOL znałam bardzo dobrze i wiedziałam,że robi się po wyschnięciu bezbarwny..spróbowałam..nic się nie porwało, nie pomarszczyło..więc zaczęłam używać, ma wielką zaletę - jest tani:)W momencie kiedy nie miałam bloga, moja znajomość internetu ograniczała się jedynie do systemów bankowych i czytania wiadomości..myślałam więc ,że odkryłam Amerykę, dokąd to nie zaczęłam chodzić po innych stronach, żyłam w błogim przekonaniu,że geniuszem jestem i wymyśliłam decoupage :))) Do tego mam strasznego świra jeśli chodzi o ochronę środowiska, w związku z tym, nim coś powędruje do śmieci, patrzę i myślę,czy aby nie można tego wykorzystać w jakiś inny sposób- jak mi się uda i coś wykombinuję, jestem z siebie szalenie dumna, że choć w jakimś niewielkim stopniu przyczyniłam się do zmniejszenia ilości wytwarzanych śmieci. Choć jeśli chodzi o śmiecie , to jest to sprawa dyskusyjna :) w każdym razie nawet jeśli dalej robię śmiecie, to pozostają u mnie na długo i środowiska nie zanieczyszczają, a jedynie mój dom:))) Z wiekiem, owo zjawisko coraz bardziej się nasila co jest rzeczą niepokojącą, gdyż boję się ,że na starość z dużym prawdopodobieństwem, mam szansę mieszkać w czymś , przypominającym wysypisko śmieci. Przechodziłam nawet okres kiedy marzyłam o pracy w MPO:))) Ba! Byłam nawet na rozmowie kwalifikacyjnej, ale na śmieciarkę mnie nie chcieli, a do biura- to nie chciałam ja:) Dużo rzeczy powstaje również z lenistwa i niecierpliwości. Czasami mnie ,aż nosi i muszę, no po prostu muszę coś zrobić ..natychmiast. W mojej wiosce, oprócz szokującej wręcz ilości sklepów spożywczych ,nie ma właściwie innych, do Warszawy nie chce mi się jechać, bo jakbym pojechała, to ochota na zrobienie czegokolwiek przeszła by szybko. Tak więc, chodzę wtedy po domu, zaglądam w różne zakamarki, myszkuję w garażu i w ogrodzie..aż coś wpadnie mi w ręce..dlatego dużo u mnie wianuszków, bo cały czas coś przycinam ..no i szkoda wyrzucić :))))

Po ostatnich wichurach , sprzątałam połamane gałęzie brzóz w ogrodzie, dużo ich było, więc zrobiłam parę wianuszków i miotłę. O ludziki, ale się rozpisałam! To już 8, a ja mam dzisiaj dziecka urodziny! Pędzę więc, do kuchni, robić tort i piec ciasta, a Was pozdrawiam serdecznie , życząc pięknego i w końcu chyba słonecznego, bezwietrznego dnia:)