Urodziny trwają, krew mnie zalewa, prezenty dostaję, a czasu mam mało…

Musicie mi wybaczyć,że tak rzadko pokazuję się w wirtualnym świecie, ale nasze urodziny wciąż trwają:) Goście przyjeżdżają cały czas i choć porobiły mi się znowu blogowe zaległości, to za to nadrobiłam zaległości towarzyskie , chyba za wszystkie czasy:). Nie mam dosłownie wolnej chwilki,bo albo siedzę w kuchni i piekę, albo gości przyjmuję, albo latam z Nurką po łąkach, wykorzystując ostatnie dni wakacji.

Szamponetka powoli schodzi dziecku z głowy i choć bardzo podoba mi się w tym kolorku, to jednak przed pójściem do szkoły czeka nas jeszcze wielokrotne mycie włosów…chyba trochę nienowoczesna jestem, ale w wieku 14 lat nie pozwalam się dzieciom malować ani farbować włosów…zresztą nawet moje dzieci nie mają i nie miały nigdy takich potrzeb wewnętrznych:) – szamponetka , zmywalna oczywiście, to jedyne odstępstwo wakacyjne:)))  Tylko nie krzyczcie…wiem, wiem…chodzę do szkoły i widzę wymalowane, wypindrzone , z tonami tapety na dziobach dzieci…wygląda to po prostu strasznie i nic na to nie poradzę ,że nie jestem w stanie tego zaakceptować.  Dylematy muszę rozwiązywać niemal codziennie i tak teraz stanęłam przed wyborem: kupić dziecku trampki czy tam jakieś adidasopodobne cuś, za 300 zł, które wcale jej się specjalnie nie podobają, czy pozwolić, żeby klasa ją z błotem zmieszała, bo takowych nie będzie posiadać? To jest absurd totalny, żeby na takie gie wydać trzy stówy, ale z drugiej strony od tego zależy, czy towarzystwo ją zaakceptuje czy też nie! ! Nie chodzi tu nawet o pieniądze, ale o nastawienie do życia, rosną małe smarki, nastawione do życia tylko konsumpcyjnie, znają każdy najmniejszy łach z centrów handlowych,każdą nową kolekcję- i nie jest istotne,że te markowe ciuchy są rodem made in China czy Indonezja, a podobne , często nawet dużo ładniejsze można kupić na stadionie czy bazarze - ważne,że kupione są ,za chore pieniądze w super sklepie-  więc spróbuj się pokazać w nie markowym ciuchu, to cię zniszczą , wyśmieją i z błotem zmieszają ! No to ja się pytam, co mam robić, bo momentami sama głupieję, z jednej strony dziecko młe wie,że nie metki w życiu ważne i że nie o to chodzi, rozumie to bardzo dobrze, całkowicie się z tym zgadza i zupełnie inne rzeczy jej się podobają niż np. dziurawe , pocerowane spodnie za 200 stówy, ale z drugiej strony…wiem,że cierpi i wolałaby włożyć coś co jej się nie podoba, byleby tylko te bachory przebrzydłe to zaakceptowały. Przy czym absolutnie nie jest to wina dzieci, a rodziców, którzy w pogoni za kasą, pozwalają na takie idiotyzmy…rodziców, którzy uspokajają własne sumienie i nieobecność w domu, pieniędzmi danymi dziecku na wszystko co tylko zapragnie! Biedne to moje dziecko jest, bo tak samo oderwane od rzeczywistości jak i ja, z tym ,że ja zaraz się lałam i nie dawałam sobie w kaszę dmuchać, Madzia też, a Nurka jest grzeczna…nie wiem, czy u Waszych dzieci w szkołach też tak jest, czy tylko tu u mnie w tym cholernym, polskim Beverly Hills mieszka tylu snobów? Dziecko powinno wyglądać jak dziecko, a nie jak stara malutka. I w ogóle nie rozumiem dlaczego nauczyciele pozwalają malować się dzieciom do szkół i tak zachowywać, ale to już temat na oddzielny post, którego nie będzie, bo ja staram się być grzeczna i nie poruszać tutaj kontrowersyjnych tematów, a jak myślę,co się teraz w szkołach dzieje, to krew mnie normalnie  zalewa! No to jak kupić trampki czy  nie? Trochę się boję,że jak zacznę jej kupować takie rzeczy , to też w końcu upodobni się do ogółu, a z drugiej strony, tak strasznie mi jej szkoda, bo wiem ,że sama nie poprosi, a na pewno by bidna chciała:(((

    

  

Wracając do milszych tematów, na wszelki wypadek, gdyby ktoś był zainteresowany, po przepis na ciasto, odsyłam do Ani. Robię dokładnie tak samo, z tym ,że jeśli pieczemy malutkie torciki, to skracamy czas do ok. 50- 60 min. Wspaniale smakują zamrożone w całości, razem  z bitą śmietaną -  robi się szybciutko, a efekt jest boski:) Bezy doskonale nadają się do mrożenia, jak zostają mi białka po pieczeniu ciast, zawsze robię torciki bezowe lub bezy ( na pergamin łyżką nakładam koła, a później szprycą wyciskam bąbelki). Wrzucam do pojemnika i zamrażam, jeśli przyjadą niespodziewanie goście , wystarczy wyjąć takie gotowce z zamrażarki, napełnić bitą śmietaną, ozdobić sezonowymi owocami, melisą lub miętą i podać na stół- efekt murowany:)

A poniżej fotki z prezentami, które dostałam od mojego ulubionego Wujka:))) Cudowna księga – szkatułka w której zamieszkają chyba najważniejsze listy i śliczna osłonka na doniczkę. Uwielbiam takie “trafione” prezenty.

 

   

Udało mi się w końcu nabyć śliczną, ładnie rozkrzewioną lawendę w bardzo atrakcyjnej cenie i teraz czeka na posadzenie na górce. Miałam sadzić dzisiaj,bo gości się wyjątkowo nie spodziewam:), ale chyba poczeka do jutra, bo deszcz leje, a ja nadrobię może choć troszkę zaległości blogowych i odpiszę na kolejnych parę maili:)))

A na koniec jeszcze parę fotek kocich. Tak bardzo się cieszę, że na stanie, oprócz czarnych mam jakieś kolorowe koty,które widać na zdjęciach, że nie mogę się oprzeć i cały czas je fotografuję:).Widać wszystko, ciałko, łapki, brzuszki, a nie tylko wielkie oczy na czarnym tle:)))

  

   

Pozdrawiam Was cieplutko i życzę udanej soboty.