Samowar i herbatka dla dwojga

W końcu odpoczynek, nawet słoneczko zaczęło nieśmiało wyglądać zza chmurek, więc postanowiłam chwilkę poleniuchować. Dziecko przytachało na garbie własnym samowar z działki, więc trzeba go było w końcu wypróbować.Samowar jest śliczny, ma kształt beczułki i do tego malutki czajniczek do zaparzania esencji. Nasz dom musiał zyskać miano “ angielskiego, wsiowego dworku”, bo niestety nijak nie potrafię zrezygnować z platerów, sreber i cynowych półmisków, a to nijak nie pasuje do wsiowej , wiejskiej chaty, w związku z tym musiał być wsiowy, wiejski dworek, a srebra walczą o palmę pierszeństwa z kamionkami i wiklinowymi koszami:)

 

Do herbatki zrobiłam deser z bitej śmietany z porzeczkami i malinami i poczułam się już prawie jak w raju:)

 
  

Poszłam jeszcze po łyżeczki do herbaty, wracam, a tam….bydle niewychowane siedzi na stole i rozkosznie mrużąc oczka zżera moją bitą śmietanę z malinami…porzeczki łąjza wypluwała, chyba dla mnie na potem,widocznie stwierdziła, że w końcu i pańci coś się od życia należy.

 

Generalnie dochodzę do wniosku,że jednak moje życie bez bydła wszelkiego byłoby po prostu nudne, a o liczenie kalorii najwyraźniej nie muszę dbać nawet po czterdziestce:) Więc nie ma tego złego itd :)