Ogrodowe historie cz. IX- ku pokrzepieniu serc

Czyli post dedykowany tym, co to myślą,że życie moje różami usłane, że pomykam po ogrodzie w zwiewnych szatach, a wszystko robi się samo:))) Polak , ma już to zakodowane chyba w genach,że od razu mu się lepiej robi, jak okazuje się, że nie tylko on ma problemy i że inni też mogą się nie wyrabiać - i tu mam nadzieję, że podyktowane jest to, nie złośliwością, a jedynie poprawą humoru własnego i udowodnieniu sobie, że “nie tylko ja tak mam”:))) Więc,żeby humor poprawić Wszystkim którzy myślą, że tylko oni nie są idealni…tadammmmmm…..

Bo jest taki dzień i każdy tak ma…że czasem jest źle, że jakoś nie tak…

W ciągu dnia tyram w ogrodzie, to chyba najgorszy rok od niepamiętnych czasów. Wyrzuciłam po zimie 15 krzewów róż…zostały jakieś nędzne niedobitki, które odbijają dopiero od ziemi. Sporo roślin i parę drzewek stojąc w wodzie, prawie po kolana , przy niesamowicie świecącym słońcu, po prostu sie ugotowało i je szlag trafił. W ogrodzie, też wyjątkowo kwitnie mało kwiatów, a wszystko zarasta w jakimś niesamowitym tempie, ja tnę, a to rośnie jak wściekłe, więc ostatnimi czasy przeobraziłam się w ponurego kosiarza i latam na zmianę z sekatorem, nożycami i piłą elektryczną! W ogóle jakieś u mnie to porypane wszystko jest ! Kupuję kwiatki co to by przód rabatki pięknie przyozdobiły, kwiatki mają być malutkie, a wyrastają później na wysokość człeka- na kwiatkach się znam, więc kupuje na pewno dobre ! Wszystko jest gigantyczne, nie mam żadnej małej roślinki, nawet te które z założenia powinny być miniaturkami sięgają mi do pasa:( Efekty są opłakane, bo to co powinno rosnąć z przodu i być malutkie zasłania cały tył ! No to ja się pytam , jak ja mam te rabaty tworzyć jak u mnie wszystko ma dwa metry????!!!! Domu już mi cholera nie widać, a żeby ścieżką przejść, to trzeba się zaopatrzyć w taki miecz chyba , jak to miał ten księciunio z bajki od róż i zamku co w nim wszyscy spali! Hortensja z winobluszczem oszalała i chce mnie udusić - ktoś narzekał,że mu słabo rośnie, proszę bardzo- oddam swoją, miesięczne przyrosty tak ze trzy metry spokojnie:( Berberys w tyłek mnie drapie, jak po pracy z piłą usiłuję odpocząć nad …hmmm…basenem – też rośnie , a jakże…basen znaczy - kwitnie nawet! Wodorostów sie już doczekałam… zielony jest…tylko patrzeć jak żaby i tu stworzą swoją enklawę:)))) Róże dzikie- a cholera by je wzięła…robią za lilie wodne i wlazły juz do basenu- to się chyba nazywa uprawa hydroponiczna!

Mięśnie mam już jak kulturysta, więc może w przyszłym roku jakieś mistrzostwo w rzucie młotem???? Żywopłoty fajne są , kują jak diabli, to głównie dzikie róże i berberysy, po to , żeby szkodniki czworonożne nie niszczyły, szkodniki bynajmniej się tym zupełnie nie przejmują, szczególnie ten łaciaty, który oprócz zmysłu słuchu, ma również uszkodzony zmysł dotyku, więc buszuje na okrągło w żywopłotach, a kolce powbijane, nie wiedzieć czemu mam tylko ja, chociaż ja uważam ,a one nie! Powoli, powoli zaczyna nawet być już widoczny dom zza żywopłotów( patrz fotka numer dwa) W przycinaniu żywopłotów tym elektrycznym diabelstwem dochodzę do perfekcji, jeszcze machnę ze sto metrów bieżących i chyba znów zacznę grzywkę Nurce obcinać, bo co raz prościej wychodzi:))) 

 

Kwiaty, z braku miejsca na rabatach przez nadmiernie wybujałe krzewy postanowiły przenieść się na ścieżki i wyrastają pomiędzy kamieniami i płytami ( na zdjęciu szałwia – u żony dendrologa ma ok.30 cm. Założenie- obwódka z przodu rabatki, miejsce docelowe:- chodnik- wysokość 1,5 metra) niektóre złośliwe łajzy zamiast pergoli wolą drzewa i krzewy – i to akurat te , które muszę przyciąć!

 

Dzwonek karpacki, płożąca niziutka roślinka, wybujał na 60 cm- krew człowieka może zalać przez te mutanty:(

    

I jakby tego było mało, to jeszcze muszę zacząć ślimaki zbierać, bo jest ich tyle,że na ścieżce nie ma miejsca już dla osób dwunożnych, miła byłam i przez 14 lat pozwalałam im buszować do woli w ogrodzie ( jak widzicie strat specjalnych pomimo ich ogromnej liczby nie zauważam), a że niczym nie nawożone, więc chyba im smakuje, bo w tym roku ich populacja osiągnęła apogeum ,ruch jest taki,że dla nas brakuje miejsca, a ja poruszam się po ogrodzie głównie w kucki, zbierając je ze ścieżek, żeby żadnego biedaka nie rozdeptać .

A staw…wody cały czas ubywa, choć wczoraj jak na złość znowu przybyło, bo deszcz lał:( biedne lilie wodne, wydają ostatnie tchnienie, a ja nie mogę zlokalizować dziury, bo jest chyba gdzieś pod powierzchnią wody. chyba ryby przerzucę do basenu i odpompuję wszystko, wtedy może znajdę:(

O…zapomniałabym jeszcze krew codziennie oddaję honorowo,- krwiopijcom paskudnym, których jest zatrzęsienie. I staram się je polubić, bo one w sumie dobre są…ostatnio słuchałam audycji o komarach. macie pojęcie,że to co lata to jest parę gatunków, a to co bzyczy to przeważnie jest komar biedny, który swoim bzyczeniem, z narażeniem życia, odciąga naszą uwagę od małżonki, żeby ta nas mogła niepostrzeżenie chapnąć i nakarmić dzieci komarze ?!!!! No staram się, chociażby dla tych komarów męskich, altruistów, ale jakoś nie mogę ich pokochać:( I jak tak myślę, to teorie sprytną wysnułam: komary żłopią moją krew, przez to pewnie mam mało siły, bo juz jakąś anemię z pewnością podłapałam, a przez brak sił i anemię, wpędziłam się w depresję , a wszystkiemu winne są komary! A komarów dużo, bo wody w stawie mało, rybom za gorąco i straciły chęci do jedzenia…i wszystko ułożyło się w spójną całość – niestety nie do rozwiązania:)))

***

Pozdrawiam serdecznie życząc wszystkim: wolno rosnących roślinek i braku dziur w stawach.

-Wasz Ponury Kosiarz

PS  Dziękuję pięknie za pozostawione komentarze, jeśli chodzi o farbę w holu, to jest to : DOJRZAŁA JARZĘBINA -gdzieś powinnam mieć zapisane jak firma, jak znajdę dam znać. A co do mojej figury…he, he…jeszcze parę takich dni i  same nazwisko będzie po ogrodzie śmigać:)