Skrzyneczka na pamiątki

Dzisiejsza pogoda nijak nie sprzyja siedzeniu w ogrodzie…nastała jesień i jakoś tak nostalgicznie mnie nastroiła. Wiadomo szarugi, zawieruchy, padający deszcz…idealny czas na wypicie gorącej filiżanki czekolady i prace ręczne:)

Korzystając z listopadowej aury, postanowiłam w końcu zrobić dawno odkładaną skrzyneczkę na stare pocztówki, listy i zdjęcia. Do kompletu jest jeszcze szafeczka z szufladkami, ale schnie, więc przedstawimy sie później. Generalnie miało być,że skrzyneczkę zrobiłam…nic wielkiego, ale jednak w końcu i ja zabrałam się za rękodzieło, ale post zdecydowanie zdominowały pamiątki…jak zaczęłam znowu oglądać, to wpadłam jak śliwka w kompot.

Generalnie skrzyneczka gdzieś tam w tle jest, więc można sobie pooglądać, ale Wy pewnie, tak jak i ja ,większą uwagę zwrócicie na rodzinne pamiątki…a ponieważ już mnie znacie, i wiecie,że nic nie wyrzucam ,więc jest tego naprawdę mnóstwo:)

Któraś z tych Pań poniżej, jest moją pra, pra,pra, prababką- niestety nie mam pojęcia która, więc wybrałam sobie tą w środku, bo jakoś tak najsympatyczniej wygląda

 

Zarówno mój dziadek jak i dziadek Marcina byli muzykami…  , więc nut  jest u nas pod dostatkiem i to takich, których nigdy w życiu nie odważyłabym się potraktować nożyczkami w celu przetwórstwa:). W większości są to odręcznie, przepięknie zapisane karty.

Dacie wiarę,że można było tak pięknie pisać nuty?

Oprócz tych pisanych,mamy też dużo drukowanych nut z całej Europy, niektóre, pamiętają jeszcze koniec XIX w, 

     

Przechowywane są w wielkiej, starej teczce specjalnie do tego przystosowanej.

       

Oprócz nut – pocztówki rodzinne, z różnych zakątków świata i mnóstwo z dawnej Polski, przepięknie kaligrafowanych – do tego  się robi właśnie skrzyneczka z szufladkami. Jak tak patrzę i czytam, to zastanawiam się co po nas zostanie-  sms-y, a może twarde dyski, których już nie będzie w stanie odtworzyć żadne współczesne urządzenie ?! Aż szkoda…

       
         

Pozdrawiam Wszystkich cieplutko, bo u nas dzisiaj okropnie zimno.