Dzisiaj miał być czas na chwilę przyjemności

Co prawda niewiele robię z prac typowo wnętrzarskich, ale i tak miałam ostatnio niezły wycisk. Walczę z kamieniami w stawie, taszcząc je na brzeg.Poziom wody unormował się, znaczy dziura musi być gdzieś na tej wysokości, a co za tym idzie, trzeba rozebrać połowę oczka:( Do tego przetwory i zielsko zdominowały, cały mój wolny czas, a w kolejce czekają żywopłoty do przycięcia, powycinanie uschniętych konarów drzew, meble do oszlifowania, stolik do wykończenia, kafelki do ułożenia, budki dla ptaszków, konfitury z róży i cała masa innych rzeczy, a wszystkie na cito. Chyba jeszcze nigdy nie miałam  jednocześnie tylu pilnych rzeczy do zrobienia.

 

A wszystko przez te deszcze i brak słońca. Przetwory staram się robić na świeżym powietrzu,żeby choć troszkę skorzystać ze słońca, które tylko czasami wychyla się zza chmur,ale dzisiaj postanowiłam odpuścić i zrobić małą przerwę, nastąpiło chyba zmęczenie materiału :) Wzięłam więc do ogrodu herbatkę (już przefermentowaną, tegoroczną) z płatkami róż, suszonymi truskawkami i wanilią,oraz  niedokończoną firaneczkę. Dziergając, usiłowałam wmówić sobie ,że:

- to nic,że lilie wodne zdechną, jak dalej będą miały tak mało wody

-to nic, że ryby się uduszą z braku tlenu

- nie szkodzi,że podagrycznik zagłuszy inne rośliny i szlag je trafi

- a meble w sypialni będą dalej obdrapane

-to nic,że płatki róż opadają, można się obyć bez konfitury

- to nic,że żywopłoty stracą swój kształt i nie da się tego naprawić przez lata

- to nic,ze kolejny rok nie będzie altany

- a schody nie doczekają się cyklinowania

-że o ziemiance, to już nie wspomnę

- to nic, to nic, to nic… 

     

Siedzę, dziergam i piję cudowną aromatyczną herbatkę, ale:

-lilie takie ładne,że aż żal

- ryby, stworzenia boże niczemu niewinne,że ja nie mam siły

- przez meble w sypialni zaczynają mi się śnić koszmary

- konfiturę z róży uwielbiam

- na takie żywopłoty czekałam latami, to chyba szkoda by zaprzepaścić

- altana buduje się już czwarty rok, może czas skończyć jednak

- schody błagają o litość i jak idę to słyszę:oszlifuj nas, oszszszlifuj nas!

- ziemianka musi być,żeby dom przestał karczmę i sklep monopolowy przypominać

No i jak tu siedzieć i upajać się cudownym zapachem różanych płatków, jak żywopłot różany też gada: nie szkoda ci, nie szkoda ???– jutro pewnie znowu będzie padać !!!

    

Wstałam i wyruszyłam z powrotem do kamieniołomów, firanka może poczekać do zimy:)

Pozdrawiam Wszystkich serdecznie i życzę dopitych do końca herbatek:)