Biało – zielono

Tak jak Święta Bożego Narodzenia błyszczą,świecą i uginają się pod ciężarem ozdób, tak Wielkanoc kojarzy mi się z delikatnością ,świetlistością i prostotą. 

 

W tym roku powstał wianuszek z rzeżuchy- taki troszkę nietypowy:) Obowiązkowo też nie może zabraknąć białych hortensji, które później z uporem maniaka wysadzam do ogrodu i które są ozdobne głównie z liści. 

 

Przodki ( bez obawy - umiem odmieniać, ale u nas to są po prostu PRZODKI:), dostały wianuszki bukszpanowe, a na stoły i stoliki zawędrowały koronkowe obrusy. Przodki są Miśka,i to już pra, pra, pra, prababka i dziadek!… bo to u niego hłabiowska krew płynie, ja raczej z pospólstwa niż ze szlachty się wywodzę:) Na początku mieszkaliśmy razem z teściową i przodki owe na ścianie razem z nami w dużym pokoju, no nie lubiłam ich strasznie, bo patrzyli sie na mnie cokolwiek bym nie robiła i do tego z takimi nadętymi minami! Wiecie, to takie zdjęcia,że gdziekolwiek nie staniesz, to masz wrażenie,że Cię obserwują. Ten gostek to jeszcze jak cię mogę,nawet cos łobuzerskiego ma w wyglądzie, ale hłabina patrzyła sie na mnie ze wzgardą w oczach. Czułam się cały czas jakbym wszystko robiła źle . Później tak się do nich przyzwyczaiłam, że nie wyobrażam sobie ,że mogliby wisieć gdzie indziej , niż na honorowym miejscu w naszym domu…na hłabinę patrzę ze zrozumieniem i juz nie wydaje mi się groźna, ostatecznie jakąż można mieć minę jak się urodzi czternaścioro dzieci?

  

 

Wszystkim moim miłym gościom , chciałam życzyć zdrowych , radosnych i wesołych Świąt, spędzonych w gronie najbliższych.