Przy kominku

Kominek był jedną z wielu rzeczy o których marzyłam od dziecka...Nie ma chyba nic, lepiej działającego na moją deszczową chandrę, jak wesoło trzaskający ogień .

Nie mieliśmy jeszcze wanny- ale mieliśmy kominek, nie mieliśmy okna w salonie- kominek stał dumnie, nie było kuchenki - piekliśmy kiełbaski w kominku, nie było podłóg- był kominek! Był , jest i na pewno będzie, bez względu na to gdzie będę mieszkać.
Zbudował go mój mąż, a ja wyłożyłam kamieniem...w całym domu poprowadzone są rury rozprowadzające ciepłe powietrze, więc w zimowe dni sporo zaoszczędzamy na gazie, gdyż w kominku palimy na okrągło.

Kubas nowo odkrytej herbatki z prądem............:)

podusie i dobra książka.................

Wiśniowa naleweczka na rozgrzewkę.........
i mogę wytrzymać parę dni deszczowej aury, bez zbytniego zrzędzenia:)

Wszystkie stworzenia duże i małe wylegają przed kominek, niekiedy ciężko jest tam znaleźć miejsce i żeby dojść do kanapy trzeba przeskakiwać przez rozciągnięte na całą długość zwierzaki:)

Ogary przed kominkiem już mam, zająca też :), do szczęścia brakuje mi tylko........

....... koni. Jak dziewczyny dorosną, to pewnie i to marzenie zrealizuję, przeprowadzając się gdzieś nad jezioro, wybudujemy małą chatkę i staniemy się szczęśliwymi posiadaczami jakiejś biednej szkapiny...jedna o mało już u nas zamieszkała w garażu, zamiast samochodów:)

Poniżej zdjęcia zrobione przez Dominisię w stajni...niestety nie naszej... jeszcze:)

Konie i kominek...jakoś te dwie rzeczy wiążą się z sobą nierozerwalnie...