Nigdy nie będzie końca...

Front domu, który powinien być z tyłu

Zaczęło się odgrzybianie, suszenie i naprawianie szkód...zerwaną podłogą w salonie ogrzewaliśmy dom - niestety już tylko do tego się nadawała. Z powodu wielkich strat, trzeba było większość rzeczy zrobić prowizorycznie,aby tylko jakoś egzystować - a wiadomo jak to z prowizorkami bywa, są najtrwalsze, parę rzeczy przetrwało nawet do dziś. Dom odradzał się powoli jak przysłowiowy "Feniks" z popiołów. Dach był już na swoim miejscu, a w salonie "po taniości" została ułożona nowa ( oczywiście tymczasowa) podłoga z paneli. Na górze powstawały ściany działowe, w domu zapanowały iście tropikalne klimaty...palenie w kominku i panująca wilgoć robiły swoje, wyciskając z człowieka siódme poty. Starałam się zapanować nad tym chaosem choć nie było łatwo, co pościerałam kurze mój wspaniały małżonek zaczynał szlifować ściany na górze - ta syzyfowa praca trwała przez parę miesięcy. Szafki kuchenne ( tak pieczołowicie przez nas robione) powypaczały się, sufity podwieszane trzeba było zdemontować i wyrzucić. Wszędzie brud, gruz i gipsowy pył, a wokół szalejące zwierzęta i bawiące się dzieci. Chwilami miałam już wszystkiego dość, tak więc jak tylko uporaliśmy się z największymi pracami powiedziałam KONIEC! Może nie jest pięknie i tylu rzeczy jeszcze brakuje, ale przynajmniej będzie czysto.
Niestety moja "dusza estety" nie na długo mogła się pogodzić z takim stanem, więc po jakimś czasie remonty zaczęły się od nowa i trwają właściwie po dziś dzień. Oczywiście nie obyło się bez kolejnych nieszczęść: którejś zimy przyszły straszne mrozy i rozsadziło rury C.O ( nasz błąd przy budowie), cóż było robić- trzeba było znowu zrywać podłogi i kuć ściany, ale tym razem na szczęście na górze, moje
śliczne schody zamówione u stolarza kończyły się pod sufitem u córki w pokoju...którejś zimy ogrzewaliśmy studnię farelem, żeby nie zamarzła woda (już naprawione:)...mogłabym tak wyliczać w nieskończoność.
Z czasem, jak sytuacja finansowa się ustabilizowała, mogliśmy sobie pozwolić na wynajęcie robotników, ale jakoś już nie potrafiliśmy, w końcu skoro tyle zrobiliśmy sami , to damy radę wykończyć całość - a sprawia nam to naprawdę ogromną satysfakcję. Tak więc jeszcze klatka schodowa czeka na przerobienie, duży pokój nad garażem w którym ma być docelowo biblioteka, a w tym roku na początku stycznia, mróz znowu rozwalił rury w pokoju młodszej córki, jest więc okazja do zmiany wystroju. I tak na okrągło, nim zdążymy wykończyć jedno, to już trzeba drugie remontować, taka "niekończąca się opowieść".
Ale to jest właśnie moja historia, mój wymarzony dom i choć ma masę wad, nie zamieniłabym go na inny. Jest mało funkcjonalny, stoi tyłem do przodu (do ulicy), brakuje mu piwnicy i pomieszczeń gospodarczych, a za pieniądze jakie w niego włożyliśmy powstałyby dwa domy wybudowane od podstaw, z prostymi ścianami i dużymi oknami. Trzeba nam było budować nowy dom, a mieszkać w starym, wyszłoby dużo, dużo taniej... no cóż my byliśmy młodzi, a człowiek uczy się na błędach... z następnym już pójdzie lepiej:)