Teoretycznie skończony

Jeszcze nie do końca, bo z jednej strony brakuje falbanki i częściowo nitki jeszcze nie wrobione, a cały pledzik w Oślich kudłach, więc jeszcze do wyskubania, ale chwalić się będę:) Pytaliście o połączenia, no więc powiem tak…próbowałam różnych ,robiłam takie ząbki na przemian i krzyżyki i łączyłam słupkami, ale jakoś mi sie nie podobało. Pledzik sam w sobie jest ażurowy i jak doszły jeszcze pomiędzy ażurowe zygzaki, to wydawał się za bardzo dziurawy, więc po prostu wzięłam igłę i zszyłam . Cały problem z tymi moimi pracami i tłumaczeniem jest taki,że ja jestem samoukiem i ni w ząb nie rozumiem wzorów,jak mi się coś podoba to powiększam zdjęcia i wtedy metodą prób i błędów coś tam sklecę. Mogę pokazać co i jak, ale wytłumaczyć pisemnie mi strasznie trudno, bo ja szczerze mówiąc nie do końca wiem jak wygląda słupek, a jak półsłupek. Ten ścieg, to może się płaski nazywa?:) Przeplatałam na przemian igłę, wbijając je w brzegowe oczko łańcuszka i tak według mnie pledzik wygląda najlepiej, już bez żadnych udziwnień na łączeniach.

Szyłam na podłodze, bo tam mam najwięcej miejsca, a Ośla świnia wykorzystując fakt,ze pańcia do garów odeszła,od razu zad swój łaciaty rozłożyła na pledzie ! Kto ma dalmatyńczyka ten wie jaki to koszmar z kłakami, wychodzi no okrągło przez cały rok - to już taka rasa, a do tego jego sierść jest króciutka i wbija się wszędzie jak szpileczki:( Kto nie ma cierpliwości i nie kocha zwierząt ponad wszystko ( ponad meble, kanapy, ogród, ciszę- bo on często śpiewa koszmarnie ) niech nigdy nie kupuje dalmatyńczyka. Do nich trzeba mieć naprawdę świętą cierpliwość i całe pokłady miłości. Ale kto ma miłości i pieniędzy w nadmiarze i lubi często meble zmieniać, to polecam, bo pomijając wszystkie szkody jest uroczy, kochany, słodziutki, bardzo inteligentny i jedyny w swoim rodzaju:))) Takie świńskie Ośle słoneczko!

Ale wracając do pledziku, jak już go w końcu wyciągnęłam spod Oślego tyłka i pozszywałam do końca, to obrobiłam brzegi falbanką.

  

A później zaczęła się sesja zdjęciowa w Magdy pokoju, bo to dla dziecka pledzik, co prawda Dominka też pytała czy jej nie oddam, a jak powiedziałam, że przecież poprzedni dostała, to powiedziała, że jeden to by chciała domowy mieć, a drugi do ogrodu:) 

Pokoju Madzi jeszcze nie pokażę, Magda cierpi męki i mówi,że teraz jest brzydki i nieprzytulny i teraz …mamo pomóż… tęskni chyba biedna za swoją słoniarnią:))) Ale nie jest już tak źle jak na początku, choć faktycznie pusto,ale jak zasłonki się powiesi, narzutkę uszyje, kwiecia suszonego poznosi to cudnie będzie :) W sumie powinnam się obrazić,że moje piękne freski potraktowała farbą:) A jeśli już jesteśmy przy Magdzie, to chciałam Wam powiedzieć, że z tą maturą, to teraz jest tak,że się robi prezentacje, Magda miała akurat temat ”Przeminęło z wiatrem” stąd ta sukienka, w pozostałe dni chodziła bardzo przykładnie, na galowo. A i jeszcze powiedziała, że gdyby stopnie były, a nie punkty, to to byłaby szóstka , a nie piątka, bo miała 100 punktów na 100 możliwych - no to wyjaśniam, bo jeszcze wyjdzie na to,że intelekt dziecka rodzonego obniżam, a dziecko oburzone jakieś było!

 

A na zakończenie , żeby już Was pledem nie zanudzać,pierwsze ogrodowe fiołki, w stareńkim, malutkim, flakoniku z sarenką.

Tak więc powolutku zaczynam wykańczać różne rzeczy, bo rozgrzebanych robótek przeróżnych mam mnóstwo i wszystko oczywiście zaczęte i nieskończone.Na szczęście odpadł juz pledzik. Teraz obiecałam sobie,ze nim się wezmę za coś następnego, to pokończę te poprzednie.