Dzień 4- walka trwa- ogrodowe historie cz. XII

O 5 rano siedziałam już na dnie..wybierałam dalej muł ,niestety pompą daje radę wybrać wodę tylko do pewnej głębokości, resztę trzeba już ręcznie.Zimno, pada, okropieństwo..jedyny pozytyw tego wszystkiego, to fakt,że komary mniej gryzą :)

Patrzę na to co ja kiedyś wykopałam i przerażenie mnie ogarnia..ja nie wiem czy posiadałam kiedyś jakiś mózg, ale z pewnością posiadałam dużo siły…teraz proporcje jakby się odwróciły, znaczy się przynajmniej tak się łudzę,że rozumu przybyło.Staw ma ok 1,80 m głębokości po środku..i tak jest teraz zdecydowanie płytszy niż kiedyś, bo u nas jest bardzo wysoki poziom wód gruntowych i od dna, pod folią zamula się i cały czas jest woda. Pamiętam jak kopałam , to gdzieś mniej więcej od 1,60 cały czas wygarniałam juz piach z wodą, że o warstwie gliny przez którą musiałam się przebić, nie wspomnę.Ale bardzo zależało mi żeby rybki mogły bezpiecznie przezimować i żeby woda nie zamarzała do dna. Rybek juz nie będzie, karaski wyjadą w torbach nad rozlewisko..zresztą one były nieplanowane, to kaczki chyba musiały przynieść ikrę na łapkach. Jest ich mnóstwo, brudzą wodę okropnie, a koty i tak zjadły w większości karpie koi, bo tych nie widać nawet.Konsumpcja ostatniej czerwonej rybki, odbyła się na wiosnę, za to tych zostały setki, obecnie cały basen:(

Lilie wodne zostały już całkowicie pozbawione liści i pąków…trudno, nie będzie najwyżej w tym roku kwiatów, mam tylko nadzieję,że zdążę to wszystko sprzątnąć i naprawić nim zdechną.

 

Dzisiaj w domu została Madzia, co prawda o 5, to moje dziecko nie wstaje, ale w okolicach południa zwlokła się na dół i bardzo uczciwie pomagała, wynosić dalej kamienie. Wyłażenie z tego dołu i odkładanie kamieni, to była prawdziwa mordęga..dzisiaj juz łatwiej, bo na brzegu pałeczkę, a właściwie kamień, przejmowała Magda. Po pracy, przyjechał pomagać, mój synek :) . Za długo by tu tłumaczyć, dziecko nie własne i nie adoptowane , ale i tak prawie jak rodzone :)

Wodę z mułem zdążyłam już wybrać, zaczęło się więc czyszczenie stawu i poszukiwania dziury.Zlokalizowana została dosyć szybko.Dziura, a właściwie dwie, są bezpośrednio, pod świerkiem na tarasie na samym dnie stawu! Wysłaliśmy Nurkę do składu, po klej montażowy do pcw, sprzedali dziecku malutkie cuś, do zabawek gumowych :( Myślę trudno, spróbujemy…i tak wszystko juz było pozamykane.

Właściwie byliśmy przekonani, że się nie przyklei łatka, ale wiecie jak to jest…i tak się łudziłam..niestety. Następnego dnia do Warszawy, kolejne pół dnia z głowy na poszukiwaniach odpowiedniego kleju…pędem do domu, klejenie i …czekamy 24h….Oby się udało.

Trzymajcie kciuki.Pozdrawiam cieplutko!