Miała być martwa natura

Miała, ale wyszło jej troszkę mało, bo zaraz oblazły mnie wszystkie stworzenia czworonożne i nijak się nie dały przepędzić:)Chodzą za mną wszędzie, gdzie się nie poruszę ciągnę za sobą ten ogon, nawet teraz jak piszę Mafja stoi mi na kolanach i liże w szyję, Mama Pana Kota siedzi na karku , Ryśka leży na monitorze, Pan Kot na kolanach, Plaster obok na ziemi, a Osioł z drugiej strony, tradycyjnie już swym wstrętnym ,łaciatym kopytem , komputer mi wyłączył:(   Doprawdy ciężko jest się skupić na czymkolwiek. Czuję się ubezwłasnowolniona, a jakby tego było mało wyglądam jak paralityk. Miało być o czerwieni… i do końca też nie wyszło, bo wszędzie jest bura Ryśka..ech życie..Uwielbiam czerwień, dodaje mi energii, a patrząc się na nią od razu robi mi się cieplej:), bo ja straszny zmarźluch jestem...

 

Nie wiem w sumie czemu, kiedyś było mi wiecznie gorąco teraz wiecznie zimno.Może to przez niskie ciśnienie…kiedyś byłam u lekarza, bada mnie biedny , bada…słucha..w końcu podnosi głowę i zdziwiony mówi” ale Pani, serce nie bije”, “ aaa…odpowiadam,” bo wie Pan, Panie doktorze, ja zombi jestem” zmierzył mi ciśnienie, raz, drugi, trzeci…wezwał na pomoc pielęgniarkę…to samo… cały czas miałam 70/60, zmienili aparat…usłyszałam,że to niemożliwe,że jeszcze siedzę- a ja czułam się naprawdę dobrze:) W każdym razie mi tam nic nie jest, nie czuję się senna, ba, ja w ogóle sypiam bardzo mało, tak ok 4-5 godzin dziennie., ale wystarczy ,że zajdzie moje ukochane słoneczko i już trzęsę się z zimna:( No i zachodzi, co raz wcześniej, więc potrzebuję kolorów… z owoców dzikiej róży zrobiłam malutkie wianuszki na krzesła, papryczki chili zwisają w kuchni, w wazonach panoszy się dzika róża i czerwone, jesienne astry…ale mi ciągle mało…zimno..

 

No to pledzik zaczęłam dziergać, na jesienne dni, mój własny tym razem i nikomu już nie oddam:) Do skończenia zostało …duuużooo:) i mam nadzieję,że za szybko mi się nie znudzi, tak jak cała reszta ;) Korzystając z pięknej pogody, dziergam sobie w ciągu dnia w ogrodzie, zimno, ale skoro w zimę mogę dziergać, to na jesieni tym bardziej. Opatuliłam się szalem i dłubałam…

 

 

Pozdrawiam cieplutko , ze słonkiem w tle, a ja lecę niedługo poleniuchować na hamaku:)