O tym co nałóg robi z człowiekiem

W tym przypadku człowiekiem jestem ja, a nałogiem papierosy. Że jestem typem nałogowca wiem doskonale, wszystko co robię – robię szybko, dużo i dobrze:) Jak nie wychodzi- nie robię w ogóle. Jak zaczynam coś robić, to w ilościach hurtowych- o czym mieliście się okazję niejednokrotnie przekonać,dużo jem, gotuję sprzątam…wszystko jest na wielką skalę, tak więc i dużo palę- jak smok- dym leci mi wszystkimi otworami, wypalam około 40 papierosów dziennie.  Drugiego marca podjęłam bardzo ważną decyzję i chyba po raz pierwszy w życiu mam nadzieję w niej wytrwać i się nie dać- już chociażby dlatego,że chyba pierwszy raz powiedziałam o tym głośno i tak szerokiemu gronu publiczności:).W grudniu minęły 24 lata odkąd zaczęłam palić, nie patrzcie do profilu- wyliczenie proste , podpowiem- zaczęłam palić jak miałam 15 lat! Leżałam w szpitalu dla dorosłych , a nie dla dzieci…nuda jak diabli, przykuta do szpitalnego łóżka, mało jaja nie zniosłam, aż pewnego dnia odwiedził mnie Tata, kiedyś w szpitalach to było coś- nie to co dzisiaj…Tata…oczywiście nałogowiec:) siedział przy łóżku córki i sztachał się extra mocnymi, a ja leżałam obok, w oparach dymu…piękne czasy:),Tata poszedł sobie do domu, a paczka została- zapomniał- no i oczywiście wszystkiemu winny jest Ojciec, no bo przecież nie ja:))) Leżała i kusiła, no to myślę spróbuję…spróbowałam…nic tam połamane żebra, nic tam zapalenie płuc…rozrywka była nieziemska! Kaszlałam, krztusiłam się, żebra o mało nie przebiły skóry…ale fajowo było! Nauczyłam się palić! Dziecięciem byłam niczego sobie, a w szpitalu Jasiek pewien, wojsko odrabiał, mówi..jak masz się truć, to przynajmniej czymś dobrym i chłopak zamiast extra mocnych, zaczął mi dostarczać gauloises bez filtra z pewexu:))- siekiera jak diabli, ale francuska , a nie nasza rodzima!  No i wpadłam po uszy, bo w szpitalu wszyscy litowali się nad biednym dzieckiem i palić dawali bez problemów, wychodząc po dwóch miesiącach paliłam już jak smok.

No to tak tytułem wstępu- co, jak i dlaczego, a nie że ja takie złe dziecko od razu byłam:)

Pierwszy raz palenie rzucić chciałam, kiedy to dowiedziałam się,że z dziecięciem własnym w ciąży jestem. Poszłam do lekarza, bo już przeczuwałam pismo nosem, lekarz po obwieszczeniu radosnej nowiny, pyta:

- Pali pani?                                                                               

-Tak, – odpowiadam skruszona - ale od razu rzucam – obiecuję.

- Nie,nie, dziecka nie można tak gwałtownie odstawić od nikotyny, bo może później mieć bardzo poważne problemy z      oczami, łącznie z utratą wzroku, jak Pani pali to proszę tylko ograniczyć.

No cóż, takie czasy były:))), a może tylko ja trafiłam na takiego lekarza, w każdym bądź razie do ślepoty dziecka doprowadzić nie mogłam w żadnym wypadku, więc twardo paliłam dalej- tym razem już dla zdrowotności i z pełną aprobatą ginekologa.

Chęci rzucenia palenia, objawiały się we mnie raz na jakiś czas…po zmianie siedziby w pracy, założyli nam wszędzie czujniki dymu,więc ja taka piękniuśna, tylko w białej bluzeczce, przy – 20 sztachałam się na dworze. A jakże, zębami kłapałam, śnieg sypał, ale dym leciał! Myślę sobie”no nie, masochistka jakaś chyba jestem”, kupiłam cudowne plastry, co to z nałogu mnie wyleczyć miały. Nakleiłam…siedzę, siedzę…wytrzymałam może godzinę- zapaliłam,myślę- jakoś słabo działają, bo różnicy w ilości wypalanych sztuk, żadnej nie było, więc zamiast zrywać poprzedni, jak to w instrukcji, doklejałam kolejne…po tygodniu, wyglądałam jak mumia,oklejona od stóp do głów… paliłam dalej. Zerwałam , stwierdziłam trudno i dałam sobie spokój.

Później w zastępstwie wymyśliłam, że zamiast papierosów , fajkę zacznę palić. Paliłam przez dwa lata…lepsza chyba też nie była , bo się oczywiście zaciągałam ,aż do czasu kiedy to na operację szłam - operacja poważna, na oiom-ie miałam przebywać ok 5 dni, no to myślę mogiła…kupiłam proszki magiczne Nicorette, co to pomóc mi miały przez koszmar przejść, a papierosów nie wzięłam. Rano budzę się…wiadomo, poranek to kawusia i z pięć schaboszczaków na śniadanie…, a tu kable jakieś sterczą ze mnie , z szyi rury zwisają ,a na końcu tych rur…butelki dyndają. Ubłagałam, że muszę wyjść , do toalety i kawkę zrobić, bo ja się dobrze czuję, po wielu błaganiach kable odłączyli, butelki zostały. Kawusię przygotowałam, aromat wypełnił kuchenkę…no nie, myślę, bez papierosa nie dam rady! Drzwi się otworzyły, więc pędem na dół kiosku ruchu, kiosk był, a jakże- tylko okazało się,że papierosów to się w szpitalach nie sprzedaje! Z rozrzewnieniem zaczęłam wspominać stare czasy, ale jak myśl zaświtała to nic nie było mnie w stanie od niej odwieść. Z pewną dozą nieśmiałości podeszłam do drzwi wejściowych, kiosk ruchu, po drugiej stronie ulicy, do bramy kawał drogi, śnieg sypie jak diabli, a ja w piżamce i kapciach :)No nic, myślę sobie, raz się żyje, no i chlu…butelki i okablowanie w garść, przy strażniku, prawie na kolana padłam i jakoś chyłkiem przemknęłam, spojrzenia ludzi patrzących jakbym z psychiatryka uciekła – omijałam skutecznie, ale … fajki kupiłam…paliłam dalej- proszki okazały się tak samo do niczego jak plastry!

Starsza byłam , co raz mądrzejsza, o szkodliwości palenia wiedziałam chyba wszystko- myślę, spróbuję jeszcze raz…cały czas szukałam magicznego środka, który pozwoli mi bezboleśnie uporać sie z nałogiem- proszki magiczne Champix kupiłam, te miały pomóc na 100% ,już sama cena zbijała z nóg, więc musiały być przecież skuteczne. Miałam łykać i palić dalej,aż mi się odechce .Proszki się skończyły , paliłam dalej.

W internecie wyczytałam o super metodzie, która to mnie oduczy palenia…za jedyne 1.000 zł za 6 godzin, miałam być wolnym człowiekiem, myślę …a co tam…spróbuję, cóż to jest tysiąc złotych w porównaniu z ilością wypalanych dziennie papierosów. Zapisałam się , pojechałam, zjadłam nawet kanapeczki z łososiem i kaparami…fajnie było. Anthony Hopkins podobno rzucił i Kasia Nosowska i cała masa innych sław, co to całe życie palili…oni rzucili…ja NIE! Doszłam do wniosku,że jestem niereformowalna i muszę się z tym pogodzić.

Ale,że człowiekiem myślącym podobno jestem , więc cały czas dostawałam cholery i głupotę własną przeklinałam i doszłam do wniosku, że jednak się zmobilizuję, że rzucę,bez żadnych wspomagaczy iiiii…nie palę od drugiego marca od godz..15 !!!!! - no ja wiem, wiem,że myślicie ,że to króciutko- ale ja jestem z siebie strasznie dumna! Wszystko robiłam z papierosem, gotowałam, sprzątałam, haftowałam…nigdy nie miałam czasu na to ,żeby ot tak usiąść sobie i zapalić, więc paliłam w trakcie – jedyna moja przerwa od 24 lat trochę dłuższa niż noc, to była po operacji, ale tylko dlatego,że dłużej spałam. Wiem,że trudno będzie, ja jestem po prostu typem nałogowca …jak otworzyli pierwszy salon Bingo, pojechałam z siostrą, w przedszkolu pracowałam, więc wypłatę ogromną odebrałam i ruszyłam los swój odmienić na lepsze. Siostra mądrzejsza zdecydowanie( pewnie dlatego,że przyszywana:), dwa razy kupon kupiła, a ja…wszędzie krzyczeli bingo! , linia! …no to i ja cała w dreszczach kupowałam do upadłego…do domu wróciłam autobusem na gapę, nie miałam nawet na bilet, a w domu malutkie dziecko i cały miesiąc do kolejnego 28! Od wszelkich używek i hazardu trzymam się z daleka, bo wiem ,że jak zacznę…to juz koniec…wpadłam…tak jak z fajkami.

Trzymajcie za mnie kciuki, może pierwszy raz wytrwam? Może się uda? Musi się udać,bo ja nie znoszę smrodu papierosów! Naprawdę. Zawsze mówiłam,że jeśli wytrzymam choć parę godzin bez papierosów, to wytrzymam już wszystko…no to wytrzymałam. I teraz będzie już z górki! Na bloga własnego też nie zaglądałam, bo żeby coś napisać , to potrzebne jest chociaż z pół paczki :), a ja nie mam! Więc wybaczcie mi to milczenie, nie zaglądam, nie odpisuje na maile…nadrobię, jak już przestanę myśleć o paleniu!. A może ktoś wie, jak długo będę myślała, że chce mi się palić? Najgorsze są poranki- wtedy wypalałam najwięcej….  Robię wszystko,żeby czymś się zająć, ale mało jest takich rzeczy, które robiłam bez papierosa, więc lekko nie jest . Mam ten komfort,że nie muszę teraz jeździć do biura, więc sprzątam, sprzątam, sprzątam…od świtu do nocy, a później po prostu padam na pysk.

Może jakieś magiczne sposoby znacie,żeby łatwiej było? Wszystkie dobre rady i porady bardzo mile widziane.

Żeby mi łatwiej było, żebym nie umarła z braku nikotyny i żebym na rodzinie pastwić się nie zaczęła!

A od Madzi znowu kwiatki dostałam, bo taka dzielna jestem:))))

Pozdrawiam Was bardzo serdecznie, wznoście modły, to może jakoś łatwiej będzie mi wytrwać!