Piernikowo

Bardzo Wam dziękuję za tyle ciepłych słów, tyle komentarzy i maili, to dzięki Wam wróciłam tu wcześniej,może tak faktycznie będzie lepiej, może szybciej uda mi się zacząć normalnie funkcjonować.

Chciałam bardzo podziękować Ushii,za wspaniałą karteczkę i piękną gwiazdeczkę, która dotarła w całości, a która tak mi się spodobała,że rozpoczęłam produkcję masową. Ushii, jeszcze raz bardzo dziękuję, wiem, że późno, ale mam nadzieję,że mnie rozumiecie.

Wielkie podziękowania chciałam przekazać także Llooce za to,że dzielnie pełniła rolę mojego internetowego terapeuty, pomagając mi w tych trudnych chwilach.

To dzięki Wam powoli wracam do życia i choć myślałam, że tym razem umrę z rozpaczy, żyję dalej o dziwo.

Jeszcze raz bardzo, bardzo Wam wszystkim dziękuję.Mam nadzieję,że wybaczycie mi również brak komentarzy na Waszych blogach, oglądam i podziwiam…naprawdę , wszystkie…ale pisać nie mam jeszcze siły. Bardzo trudno jest mi się skupić na czymkolwiek, więc działam raczej jak automat, zupełnie bezmyślnie. Wiem,że to wszystko wróci do normy i że będę się znowu śmiać i to cholera, też wydaje mi się niesprawiedliwe..tak strasznie go kochałam .

Muszę jak najszybciej przepędzić ten tragiczny,poprzedni post jak najdalej, więc teraz będzie dużo nowych postów i dużo zdjęć, mało sypiam - więc robię, mało mówię – więc pokażę.

Domek z piernika powstał z masy solnej, po latach doświadczeń dochodzę do wniosku,że tak jest bardziej praktycznie.Ma werandę i komin i jak na prawdziwy domek przystało, szybki landrynkowe.

Pierniczki już typowo piernikowe i jak najbardziej jadalne, z witrażykami, lukrowane…

 

Powoli zaczyna wyłaniać się obraz bożonarodzeniowej świątecznej wioski…

Dużo światełek, mnóstwo błyszczących ozdób, kocham ten świąteczny kicz…im więcej świeci, mruga, błyszczy…tym piękniej, szkoda tylko,że tak smutno i pusto.