Bo smutno jest

No i stało się , w ogrodzie szaro i ponuro, dom domaga się odrobiny zainteresowania w postaci odkurzacza i ścierki do kurzu, obiady jakoś nie chcą się gotować ,że o deserkach to juz nie wspomnę nawet, a ja pętam sie bez celu po domu i po internecie, odwiedzam wasze blogi, patrzę jakie cuda tworzycie, czytam, oglądam i nawet nie mam siły komentarza zostawić. Nic mi się nie chce i na nic nie mam ochoty, zaczęłam szyć narzutę i zasłonki do salonu, rozpoczęłam produkcję świątecznych reniferów, serducha też krzyczą, żeby je skończyć, liście nie pograbione, róże nie osłonięte, krzaczki nie posadzone, a w stawie liście konkurują z rybami o odrobinę tlenu…chodzę ,patrzę na to wszystko i myślę,że chyba nie dam rady w tym roku.Główną przyczyną tego marazmu podejrzewam,że jest Synuś. Otóż bydle owo schizy ostatnio różne ma , a im jest starszy, tym gorzej…już nawet mnie nie daje się głaskać, a o całuskach to mogę zapomnieć. Generalnie objawem jego znerwicowania są wielkie wytrzeszczone oczy i popylanie w tą i z powrotem po parapecie.Do kaszy świnia podchodzi, zjada, a jakże cały czas z wielkim apetytem, aż mu się te uszy olbrzymie trzęsą, a później znowu zaczyna świrować. Ale bywało i gorzej, któregoś dnia obłędu dostał…a musicie wiedzieć,że jest to rzecz zupełnie nieprzewidywalna i nie wiadomo kiedy i dlaczego mu odwali.Zaczął biedny szaleć, zeskoczył z okna , wskoczył na schody, obijał się o meble, przekręcał w powietrzu, a wszystko to, z tą jego zajęczą prędkością chyba 80km/h, więc nie sposób było go złapać i uspokoić. Nurka płakała, mnie wmurowało w ziemię, a on w końcu wpadł w półkę i tam juz na szczęście został…A potem to znowu był moim małym, ukochanym synkiem, wzięłam go na ręce, dawał się głaskać , ba…sam mi nawet buziaki dawał i wąchał tym swoim aksamitnym noskiem! No to posiedzieliśmy tak sobie  wykorzystując okazję, pięć godzin. Obiadu nie było. Tak więc tym oto sposobem, co to by zajęczego syna nie straszyć i niepotrzebnie stresować, moje dziecko koczuje od miesiąca w salonie, ja niestety też musiałam łoże małżeńskie opuścić, bo Nurka sama boi się spać na dole, tak więc koczujemy obie, z tym,że ona ma gorzej, bo została pozbawiona wszystkiego…ubrania, które chyłkiem uda mi się wyciągnąć w trakcie karmienia z jej szafy, spoczywają w biurku, książki i inne przydasie porozwalane po całym domu, oj nie jest łatwo.Zasłonki u dziecięcia w pokoju, które tak się wam podobały, zwisają w strzępach, klamki obżarte do żywego metalu…no i kable!!! Synuś przegryza je równie namiętnie jak dokonuje konsumpcji ściany. Któregoś dnia Misiek nie wytrzymał i mówi…musisz iść i swojemu synowi kaganiec na mordę obstalować…Ha, ha ,ha…nie bądź taki dowcipny mówię…a on na to,że to cholerne bydle znowu kable przegryzło, no to ja,że jak w banku pracowałam , to kable w rurkach takich biegły, a jak on dzidowsko zrobił, no to teraz ma za swoje! I że musi szybko je w te rurki wsadzić, bo przecież synusia może prąd porazić, a mój małżonek na to i dobrze, jak go kopnie to będzie po problemie!! No skandal! Wrzeszczę, że istota bez serca i zrozumienia dla zająca , który to przecież gryzoniem jest i chyba normalne, że jak nie ma trawki i gałązek to coś gryźć musi chyba, no nie???Nie odzywałam sie do niego do wieczora, następnego dnia patrzę…jest rurka! Ale Adamek istota sprytna bardzo jest, wskoczył na biurko i przegryzł kable przy samym monitorze…Misiek furii dostał, mówi…syn, syn…to nie jest syn, tylko sk…syn!!! Wszystko szkodnik jeden niszczy!!!  Tłumaczę,więc cierpliwie, że dzieci są przecież różne i że nie można się tak o wszystko złościć, tylko lepiej trzeba zabezpieczyć,żeby prąd go w końcu nie poraził…mój mąż wysyczał…czy ty kobieto nie rozumiesz,że te kable zawsze muszą wejść w monitor i nie ma jak tego zabezpieczyć??? Że nie wszystko może być schowane??? Jak mówi,że kobietą jestem , to znaczy jest juz bardzo źle…No nie rozumiem, mówię odważnie….przeca można je okręcić tekturką, później styropianem i wszystko dokleić izolacją do obudowy!…Miał mord w oczach, na co moje dziecko najdroższe, co to monitor wymarzony LCD za własne pieniążki kupiło, ba nawet telewizor tam jest i dvd,oznajmiło że może by go w ogóle odłączyć, bo ona i tak nie może do pokoju wchodzić, to właściwie po co jej, a jak odłączy to synuś będzie bezpieczny….no to dolała oliwy do ognia…No bo co to znaczy,że dziecko pokoju nie ma…syczy mój mąż, no nie ma…jak ma mieć jak w jej pokoju okupant siedzi?!!! odpowiadam. Nurka mówi… ale mi to nie przeszkadza, naprawdę, ja lubię być na dole, a koleżanki,no trudno…aaa, że muszę z waszego komputera korzystać…no nie przeszkadza mi…a mamy skarpetki są już prawie na mnie dobre, więc mogę w nich chodzić….myślę,…. błagam dziecko, zamilcz…., bo widzę jak w oczach męża mego oprócz mordu pojawiają się swastyki…ale z moim dzieckiem, tak jak ze mną jak zacznie, to nijak nie potrafi skończyć, więc ciągnie ten swój wywód dalej i tłumaczy ojcu z ilu to ona rzeczy musiała zrezygnować, żeby synowi lepiej było. Założenie było takie,że skoro jej nie szkoda, to i on powinien się uspokoić i wymienia dalej… bo grać nie mogę, bo nie mam jak na gg wchodzić, bo lekcje przez internet się skończyły,a opłaciliście mi przecież, bo lektury nie mam jak przeczytać, bo książka wysoko i nie ma jak ściągnąć, bo koleżanki nie mogą nocować…Wzburzenie mego męża sięgnęło zenitu, odkręca się bez słowa na pięcie i zaciskając zęby , wychodzi…Następnego dnia pyta…przepraszam kochanie, czy kabel od myszki również opakować w tekturkę , styropian i okręcić izolacją? Bo twoje włochate słoneczko właśnie skonsumowało…aaa i jeszcze kamerkę internetową tak samo zapakować? Już od od pewnego czasu mniej jadłam, teraz przestałam sypiać…no kocham go strasznie, synusia znaczy, ale życie naszej rodziny, na głowie zostało postawione…coś trzeba wymyśleć…No i w trakcie bezsennych nocy oświeciło mnie- pokój Adamkowi trzeba zrobić…coś za coś, chciałam kupić aparat,żeby w zimę bloga dalej móc prowadzić, ale są sprawy bardziej priorytetowe…Nie chcę Adamkowego pokoju!!! Chcę aparat!!! Ale niestety..nie będzie aparatu, będzie pokój…., bo tak trzeba…..,żeby bydle zajęcze bardziej szczęśliwe było i spokój względny osiągnęło…pokój bez mebli , wyłożony wykładziną, żeby łapki się nie ślizgały i z lustrem, bo synek uwielbia się przeglądać, a na ścianie…może las, albo łąka…jakaś fototapeta, albo twórczość własna..teraz trzeba tylko to sprytnie przeforsować, bo bez udziału mojego męża projekt nie będzie wykonany…Więc idę i mówię…słuchaj Miś…mam tego dosyć, to po prostu niedopuszczalne, żeby dziecko pokoju nie posiadało, żeby przez jakiegoś głupiego zająca jej życie towarzyskie legło w gruzach, żeby nie miała własnego kąta do nauki…no co z nas za rodzice!!! Misiek podstęp wietrzy, no bo niby synuś debil jest ??? A jest, żebyś wiedział, juz mam tego dosyć, więc znalazłam rozwiązanie! Pokój Adamkowi trzeba zrobić!!! To niedopuszczalne, i że ściany głąbowi gąbką wybiję, krzyczę oburzona, to sobie krzywdy palant nie zrobi!  I wykładzinę się kupi  i jak w domu wariatów będzie mieszkał, tylko ,że w zajęczym! O!! Aaaa… pokoik, dla synka…a gdzie kochanie synek ma zamieszkać, przepraszam?…Ty mnie tu Misiek nie przepraszaj, bo sprawa poważna jest……Najlepsza, myślę byłaby garderoba na górze ( dla wyjaśnienia w garderoba była kiedyś, a teraz to tam komputer nasz stoi), ale tam nie ma okna… a po cholerę mu okno, przy lampce może siedzieć…no chyba oczadziałeś, może ja Ciebie zamknę na resztę życia w łazience bez światła dziennego i bez dostępu tlenu! No nie, nawet mowy nie ma, synek uwielbia wyglądać przez okno!!! Trzeba tam okno wstawić dachowe…Misiek oznajmia,że okna teraz nie da rady wstawić…nad garażem mamy jeszcze jeden pokój co to w nim sieroty jesienne, jeże,  sezonowo pomieszkują, taki niewykończony, kiedyś biblioteka ma w nim być, Misiek mówi,że może tam…okna są ,więc jasno, ale za to podłóg nie ma …i ściany nie otynkowane..to mówię,że może Magda tam by poszła, bo po co synkowi pokój 50 metrów i do tego taki wysoki? A Madzia odda synkowi swój, tam są już okna i parapet,znaczy położyłabym jej podłogi, no nie myślcie sobie,że dla córek to ja gorsza jestem. Ale tam są tylko okna dachowe, to pewnie nie będzie chciała…poza tym, jakie to koszty…no zdecydowanie większe niż aparat…nie, nie stać mnie ,żeby wykańczać teraz kolejne 50m2 ..Misiek…najlepsza byłaby garderoba, jest taka malutka, niziutka, akurat taka miła, przytulna ,zajęcza norka… da radę wstawić okno, ludzie teraz nawet w zimę budują, a ty okna głupiego nie umiesz wstawić?!! Na pewno się uda!!! Klamka zapadła, teraz trzeba zrobić zmiany w projekcie, kupi się okno i wykładzinę położy, wszystkie kable w ścianach, ogrzewanie miało być podłogowe, ale okazało się,że jakieś rury tam poodcinał, więc będzie miał synek taką elektryczną listwę na ścianie…żeby cieplutko miał, no i jeszcze drzwi trzeba zrobić, nietypowe, więc na wymiar,i zrobi się takie rusztowania, które obije wykładziną, co by monotonnie nie było… i kuwetkę od góry otwieraną,żeby łatwo sprzątać było… i synek będzie miał pięknie i Nurka odzyska pokój, a Magda zachowa swój i ja przestanę się zamartwiać, a po powrocie do naszego łóżka Misiek spojrzy na pewno na mnie bardziej przychylnym okiem…. i znowu będzie pięknie… i  nie będzie tak smutno…i …ja odzyskam w końcu upragniony spokój… i…  nie będzie aparatu !

 

A ponieważ w ogrodzie smutno i ponuro, więc w ramach poprawy nastroju wybrałam sie do lasu na ostatni, jesienny spacer, w zdecydowanie już lepszym humorze, no bo przecież plany na przyszłość są i z pewnością nasze życie wróci do jako takiej normy….a aparat…no cóż, na dworze zdjęcia robi nawet ładne, więc co zrobię na śnieg wyniosę i tam cyknę, też ładnie będzie…w zimowej scenerii!