Choróbsko, krótki kursik robienia wianków i zabawa blogowa.

Chora jestem…! Łeb puchnie, z nosa cieknie i do tego wysoka temperatura:( Miałam zrobić tyle rzeczy, a dwa dni właściwie przespałam. Dzisiaj powoli wracam do życia, co tak naprawdę wiąże się z powrotem do garów, pralki, ściery i miotły. Brak sprawiedliwości na tym świecie! Nie miałam nawet sił pisać komentarzy na blogach, choć nie ukrywam,że wszędzie zajrzałam i z podziwu wyjść nie mogę! A nadrabiać braki blogowo- mailowe i odbierać wspaniałe wyróżnienia, za które bardzo Wam dziękuję, będę od jutra.:)

A ponieważ już bardzo mi się zaczęło nudzić, więc wyskoczyłam szybko do ogrodu i…w odpowiedzi na Wasze prośby skleciłam, krótki kursik robienia wianków. Sprawa banalnie prosta, zapewniam,że każdy taki wianek może zrobić, bez posiadania żadnych umiejętności florystycznych:)

1. Trzeba przygotować wszelki badziew do robienia wianków, ponieważ jestem chora ,więc mój materiał roślinny ograniczył się do buszowania po ogrodzie . Na co dzień jednak tonami znoszę przeróżne zielska, patyki, gałązki, kwiatki, trawy i co mi się napatoczy z lasu i łąk…a nuż , kiedyś się przyda:)

Generalnie staram się robić wianki z “produktów” bardziej trwałych i takich co to od razu nie zwiędną. Genialnym rozwiązaniem jest wykorzystywanie jako wypełniacza chrobotka reniferowego ( to ten niby mech w największym koszyczku), dobrze znosi suszę i usycha nie tracąc koloru, w przeciwieństwie do mchu. Ogólnie to jest szaro- srebrny, ale ponieważ dzisiaj pada deszcz, więc z deka zzieleniał:)

2. Gdy badziew został już przygotowany, potrzebujemy kawałek dosyć grubego drutu, który wyginamy w okrąg, stare gazety, nożyczki, mocną nitkę i cieniutki drucik do obwijania.

3. Zabieramy się do roboty…druciany okrąg obwijamy gazetami, co daje nam podstawę do robienia wianka. Dlaczego gazety? Ano wianek wygląda wtedy jakby był napakowany nie wiadomo jaką ilością roślin:). Skręcamy gazety na drucie byle jak, niczym ich nie mocując.

4. Kawałek po kawałku, naprzemiennie, układamy roślinki, stopniowo obwijając je drucikiem, ja osobiście tnę go na mniejsze kawałeczki i każdy “pęczek” okręcam oddzielnie.

5. Na koniec ewentualne puste miejsca uzupełniamy chrobotkiem reniferowym i wszystko, w celu wzmocnienia okręcamy mocno czarną nitką…

Jeśli chodzi o tył wianuszka, to możemy go zostawić tak jak jest – jeśli ma gdzieś wisieć, lub obłożyć mchem albo chrobotkiem, co by ładniejszy był:)

A tak wygląda efekt końcowy…niestety”ciągle pada” więc i zdjęcia troszeczkę ponure!

Ot i cała filozofia:)

A teraz czas na…Candy

Po “kursiku” powstała mała, wiankowa nadprodukcja, w związku z tym wszystkich zainteresowanych posiadaniem wianka, zapraszam do zabawy! Aby wziąć udział należy zostawić komentarz pod tym postem oraz umieścić informację o zabawie na swoim blogu:) Zabawa trwa od dzisiaj do 10 października Osoby, które bloga nie posiadają, a które chciałyby się stać szczęśliwymi posiadaczami wianków również serdecznie zapraszam :)

W wyniku losowania, 11 października zostanie wyłonionych dwóch Zwycięzców

nagroda 1:

nagroda 2:

pestkowy wianuszek, który powstanie z produktów ubocznych nadprodukcji powideł śliwkowych, a który mam nadzieję zrobić do 11 października:)- bo ten na zdjęciu jest mój.

Wszystkich serdecznie zapraszam i życzę udanej zabawy, a ja lecę łyknąć syropu sosnowego, bo zaraz płuca wypluję!

Do zobaczenia jutro na Waszych blogach:)