W dużym skrócie

Bzyczało, syczało i brzęczało już od dłuższego czasu…że mój komputer wyzionie ducha…wiedziałam, he, he…pewnie wszyscy wiedzieli..aż któregoś dnia stało się to co było nieuniknione. Już od miesiąca wyłączał się parokrotnie w ciągu dnia, przywracał jakąś pamięć fizyczną, reperował partycje, sprawdzał dyski, jakieś klastry chyba..choć może się mylę, bo już nie pamiętam i nie wiem czy to, aby na pewno klastry były..w każdym razie nie dawaliśmy się, ani on, komputer znaczy, choć reperacja tyle razy w ciągu dnia zajmowała mnóstwo czasu, ani ja, choć musiałam czekać i czekać , a napis na monitorze obwieszczał: do końca zostało 89% i jakoś te 89 wcale nie malało , było i było…wiecznie 89 ..czekałam kolejną godzinkę i coś tam udawało się czasami zrobić. Byliśmy twardzi! Niestety..do czasu..Aż 16 stycznia, napis radośnie obwieścił:

Wszystko to pryszcz, niby działał, tylko nie miałam już nic..zupełnie czyściutki komputer..ponoć w ten sposób broni się przed utratą danych, niby fajnie,że się broni, tylko co z tego jak dla mnie i tak wszystko było utracone..gdzie nie weszłam…pusto, ani poczty, ani zdjęć, ani dokumentów. Nie wiem co ze mną jest nie tak, ale przy mnie siada cała elektronika..jakaś pechowa jestem. Pomiędzy świętami a nowym rokiem zostałam pozbawiona telefonu komórkowego…padł. Pojechałam do serwisu, niby wystarczyło kartę wyczyścić…nie zdążyli- karta też padła, trzeba było nową dać, chcieli nawet to zrobić, dobre chęci mieli, ale…system padł. Zostałam bez telefonu. Wzięłam z domu drugi, z kartą na doładowania..karta działała, ale telefon następnego dnia się popsuł..W szpitalach jak wchodzę do gabinetu padają scyntygrafy, na lotnisku piszczy, w sklepach bramki..piszczą…,nic nie wnoszę..ani nie wynoszę…no dosyć mam..naprawdę. Chyba kurcze zacznę pisać pamiętnik, tak jak kiedyś..zdjęcia wklejać będę i obrazki i pisać długopisem..działało kiedyś, działa i teraz - jest niezawodne!

No to by było tyle tytułem wyjaśnienia, chociaż pewnie już nawet pisać nie muszę, bo wiadomo,że jak mnie dłużej nie ma to pewnie komputer padł:) Jest jeszcze na szczęście Misiek..zrobił..odzyskał te moje dane..na jak długo..nie wiem, więc nie obiecuję ,że będę, ale póki co- jestem :).Mało tego..czuję się nawet bezpieczniej pisząc post, bo jakoś nie mam wrażenia,że komputer zaraz zapłonie żywym ogniem! Nie syczy, nie bzyczy, nie brzęczy…chyba mu się trochę poprawiło nawet:).

No, a wiadomo, jak nie miałam komputera, to musiałam się wyżywać gdzie indziej. Piekłam , gotowałam , smażyłam, sprzątałam, dusiłam ( na szczęście jeszcze nie dzieci ),dziergałam na drutach,na szydełku, zaczęłam kolejny pled, choć poprzednie dwa są nie skończone, uszyłam obrus- choć wiosna idzie, a firanka, zamiast radośnie wisieć w oknie i czekać na dendrologów, leży zwinięta w kłębek w koszu..ale skończę..wszystko! Postanowiłam sobie,że będę robić jedną rzecz nową i jedną starą  w między czasie wykańczać :) No nie umiem robić tylko jednej rzeczy,już kiedyś o tym pisałam - za szybko mi się wszystko nudzi..męczy mnie monotonia i wykonywanie cały czas tych samych czynności, potrzebuję zmian. 

Jak juz pisałam dużą część czasu przebywałam w kuchni, poniżej na zdjęciach migawki z kolacji, nadmiar energii wykorzystałam z pewnością na robienie ślimaków z parówek- czasami myślę,że faktycznie mam za dużo czasu, no ale nic nie poradzę,że lubię takie “śmieszne” jedzenie :) Ślimaczki znalazłam za pośrednictwem Llooki, która  z tej samej strony wykorzystała przepis na jabłuszka…też chciałam jabłuszka, ale wiecznie zapominałam o pestkach dyni, więc znalazłam ślimaczki..o parówkach nie zapomniałam. I tutaj serdeczna prośba do Was..jeśli macie jakieś fajne przepisy, na jedzenie , które wygląda “ inaczej “niż to tradycyjnie podane, bardzo proszę o podanie namiarów na strony ewentualnie przesłanie mi przepisów ze zdjęciami- będę zobowiązana :) 

Na fotkach poniżej: grahamki..tutaj przepisów mnóstwo znajdziecie w necie , a dla miłośników czosnku, przepis na wspaniałe bułeczki drożdżowe, z chrupiącą ,czosnkową skórką:)

BUŁECZKI CZOSNKOWE  Z BAZYLIĄ I OREGANO

ok.400g  mąki

8g drożdży

30g roztopionego masła

260ml mleka

20 g drobnego cukru

pół łyżeczki soli

Z drożdży, łyżeczki cukru, łyżki mąki i niewielkiej ilości ciepłego mleka przygotować zaczyn, pozostawić, do wyrośnięcia

i dodać do pozostałych składników- wyrobić ciasto, przykryć ściereczką, postawić w ciepłym miejscu i poczekać, aż dobrze wyrośnie.

Później zrobić z ciasta wałeczek, podzielić na równe części- z każdej uformować kulkę, spłaszczyć i ulepić podłużną bułeczkę

układając złączeniem do blachy. Przykryć, i zostawić do wyrośnięcia na kolejne 30 minut.

NADZIENIE:

ok 50-60 g miękkiego masła

8-10 ( w zależności od wielkości ) ząbków czosnku

bazylia i oregano według  uznania

Wszystkie składniki ucieramy na puszystą masę, bułeczki nacinamy ostrym nożem i w to miejsce wkładamy nadzienie. Całość smarujemy roztrzepanym jajkiem z wymieszanym z jedną łyżką mleka. Wsadzamy do nagrzanego do ok .180 stopni piekarnika i pieczemy do momentu zarumienienia ok 15-20 minut.

BUŁECZKI SĄ PRZEPYSZNE PODAWANE NA CIEPŁO.. SMACZNEGO :)

 

Duuuużo jedliśmy przez te dni bez komputera, zdecydowanie więcej niż zwykle, ale ponieważ nie prowadzę bloga o tematyce kulinarnej, więc żeby nie było,że tylko się opycham..mitenki kolejne wytrzaskałam..nie dla siebie co prawda, ale sobie chyba też zrobię, bo jakoś kolorystycznie do mojej chusty pasują. W naturze zdecydowanie bardziej pasują niż na zdjęciach :)

 

Ale co tam bułeczki, co tam mitenki..takie rzeczy to ja potrafię, ale nie potrafię… szyć:))) A że zawzięta jestem okrutnie, więc szyję. Zasłonki od Markosi, pomimo tylu przeróbek i uszytych rzeczy..no nie kończą się :) Z dwóch zasłonek, powstały już 4, do tego do, he, he, kompletu z zasłonami -fartuszek :) Materiału sporo jeszcze zostało, więc po nieudanych próbach i poszarpaniu poprzedniego obrusu z haftem z zazdrostki, ponownie sięgnęłam po maszynę i komplet się powiększyło o : obrus :))) . “Sie tam prosze” za dokładnie nie przyglądać i wyrozumiałym być:) Oczy mam i widzę,że krzywo z deka..nie wiem jak to jest,że ja przykładam , szpilkami spinam i jest prosto, a jak szyję..to wychodzi krzywo! W każdym razie nikt z tego strzelać nie będzie, więc ujdzie ..mi się podoba, choć nie ukrywam,że najlepiej prezentuje się bez dokładnego przypatrywania

  

A myślicie,że to już może koniec zasłonek? Nic z tego…jeszcze odrobinę materiału zostało, więc myślę co dalej:)

A na zakończenie, chciałam jeszcze wyjaśnić, bo podejrzewam,że doszło sporo komentarzy pod poprzednim postem.. komputer działa, nowe maile wchodzą, ale na odzyskanie tego co było w trakcie naprawy muszę poczekać jeszcze parę dni..tak więc, bardzo przepraszam, Wszystkie sympatyczne osóbki, które napisały komentarze bądź maile i nie doczekały się “ publikacji”, myślę..nie wolę nie myśleć, mam nadzieję, że niedługo wszystko odzyskam :)

Pozdrawiam Was serdecznie i do zobaczenia :)))