poniedziałek, stycznia 31, 2011

Szaro, buro i kosmato

Nie wiem jak u Was, ale u mnie przez calutką zimę słońce wyjrzało chyba ze dwa lub trzy razy i to dosłownie na pół godzinki . Od miesięcy oglądam szare, pochmurne niebo i …cierpię męki okrutne. Chyba w przyszłym roku wymodzę sobie taką lampę jak noszą na Alasce, żeby nie popaść w depresję :) Dzisiaj poczułam się perfidnie zdradzona i oszukana…, czekałam na poniedziałek, bo…zapowiadali, że słońce ma wychylać się zza chmur…nic się nie wychyliło…nawet na sekundkę , co uznałam za osobisty afront. Od wczoraj układałam plany, na nadchodzący piękny, słoneczny dzień!  I co ???? Dalej szaro i buro. Plan jednak wcieliłam w życie, bo obiecałam kotom wspólne zabawy na śniegu, więc pełna poświęcenia, pomimo braku słońca, wzięłam szydełko, włóczki i zaczęłam dziergać w ogrodzie pled. Pled hmmm…pastelowy gdyby ktoś przypadkiem się nie domyślił patrząc na zdjęcia..pled do kompletu…do pastelowych poduszek. Dziecko me do stolicy jeździ codziennie, więc bez większego problemu włóczki owe, nabyć po drodze może. Wypisałyśmy kolory, dziecko uczynne, powiedziało ,że oczywiście nie ma problemu i że wełenki mi dostarczy ..wełenki dostarczyła i tu…. o zgrozo!!!  Przekonałam się ,że jako matka dałam plamę! Nie nauczyłam dziecka za młodu rozróżniać kolorów! Moje dziecko przez tyle lat żyło w totalnej nieświadomości i niewiedzy! Ale skoro ja źle wyedukowałam dziecko własne, to przedszkole powinno chyba uzupełnić luki w postrzeganiu otaczającego świata! Zawsze wydawało mi się,że to z mężczyznami nie dyskutuje się o kolorach, bo pomarańcz to jest owoc, a nie kolor …okazuje się,że z dzieckiem własnym o kolorach też nie podyskutuję…Z niecierpliwością czekałam na powrót Madzi z pracy,żeby w końcu włóczki upragnione zobaczyć.. zobaczyłam i jak stałam tak usiadłam. 


 Madzia widząc moją przerażoną minę, spytała :
- Coś nie tak, mamuś ?
- Czy ty dziecko posiadałaś ze sobą poduszkę, którą na wzór dałam?
- No tak, razem z  panią ze sklepu dobierałyśmy kolory.
- Wiesz córciu, jakby to ,że pani jest daltonistką , średnio mnie interesuje, bardziej martwię się o Ciebie!.Czy tak twoim zdaniem wygląda jasny, brudny błękit? Czy to do diabła są pastele ??????!!!!!!
Madzia zdziwiona odparła – Noooo…..a co? Nie???
Niestety , ja już tak mam ,że jak coś sobie postanowię, to muszę mieć to już, zaraz, natychmiast! Nie byłabym w stanie czekać przez sobotę, niedzielę i połowę poniedziałku, na wymianę kolorów…trudno…będzie pled pastelowy inaczej, a później najwyżej poszukam do niego odpowiedniego materiału i uszyję poduszki:)

IMG_9325-1 IMG_9321-1  IMG_9327-1 IMG_9320-1

Tak więc zgrzytając zębami z powodu braku słońca, pasteli widzianych inaczej, oszukania mnie przez media, prasę i pogodę, usiadłam na ławeczce i dziergałam dalej. I doszłam do wniosku, że leniwa baba jestem, bo gdybym pojechała sama, to pled byłby pastelowy i taki jaki sobie wymyśliłam, a gdybym policzyła oczka…to nie miałby dwóch metrów szerokości!  Zawsze powtarzałam,że ja potrafię! Ze uczę sie na błędach i nigdy nie popełniam ich dwa razy!…Widocznie wybiórczo i nie na wszystkich…Już wydziergałam samplery a’la plakaty…bo kratek nie chciało się liczyć, uszyłam za duże narzuty i zrobiłam za szerokie obrusy i wszystko u mnie jest zawsze wielkie, na dużą skalę i trzeba na to długo czekać…ba ,żeby czekać, wszystko trzeba dłuuuugo robić…i po co mi taki wielki pled? Koty szalały, a ja dziergałam dalej…dzięki chociaż za tą odrobinę bieli, bo inaczej faktycznie można by sfiksować!

IMG_9240-1 IMG_9205-1 IMG_9108-1 IMG_8910-1

Zmarznięte koty poszły spać..a że ja też zmarzłam, więc uruchomiłam piekarnik i upiekłam bułeczki z makiem…z ogromnej ilości mąki…dla siebie i dla sąsiadki..Jak dobrze jest mieć sąsiada, wszyscy wiedzą..i ja też takich mam ..sąsiadów , którzy działają, jak koło ratunkowe..obojętnie od pory, zawsze gotowi do pomocy! Ponieważ sąsiadka jest tak samo zakręcona jak ja, o ile nawet nie bardziej, więc nie dziwią ją moje telefony o 24, bo kanwy zabrakło, a ja muszę zacząć haftować…rozumie to doskonale- też tak ma i wtedy pomagam ja:)  Kiedyś w środku nocy, dwie ubrane w piżamki zjawy, z latarkami w zębach, opatulając w białe prześcieradła olbrzymie krzaczory kłujących berberysów, twardo kopałyśmy dołki , latałyśmy z konewkami, co chwila jęcząc okrutnie, bo jak każdy wie, berberysy kolce mają paskudne, a te były ogromne, dorodne..sąsiadka przywiozła je z odkrytymi korzeniami, rano wyjeżdżała, więc by nie przeżyły…pozostała więc nam noc na sadzenie :) I tak, to jest u nas często, raz potrzebuje ona, raz ja..Ostatnio mój wspaniały mikser, firmy “krzak”po tylu latach ciężkiej pracy, dokonał żywota. Zawsze tak jest,że wszystko się psuje w najmniej odpowiednim momencie..popsuło się oczywiście, jak ciasto piekłam , a zaraz goście mieli przybyć…telefon do sąsiadki i mikser już był..był..hmmm…przeszło miesiąc, w końcu kupiłam nowy. Mikser oddałam wraz z odsetkami w postaci koszyczka ze ślimaczkami z nadzieniem makowym:)

IMG_9309-2 IMG_9304-1
Pozdrawiam Wszystkich cieplutko.

56 komentarzy:

  1. Elisse, jesteś -jak u Ciebie w zwyczaju - baaardzo pozytywnie zakręcona, takich ludzi lubię i cenię, za bułeczki też:))))
    Całusy dla Was (kociaki ucałuj szczególnie!):))

    OdpowiedzUsuń
  2. O!!! Mafffja latac sie nauczyla!! Zdolne kocie:) Widac dobrze im dalas tymi zabawami na sniegu w kosc, bo zmeczone... jak nie przymierzajac w marcu, hehehe:) A kolorami sie nie martw w ogole, ladne sa i pled pastelowy inaczej tez bedzie piekny!
    Buziak:)
    PS. A jeszcze jedno. Buleczka sie mozna poczestowac????
    Pozdrawiam cieplutko i troche slonecznie (bo u nas dzisiaj wyjrzalo na godzinke, czy poltorej...)

    OdpowiedzUsuń
  3. :) i to się nazywa prawdziwa depresja:)) zabawy z kotami, wyplatanie cudowności, wypiekanie Takich ślimaczków jak powyżej:) ja z braku słońca codziennie rano modle się o to żeby zwlec się z łóżka, cierpie bardzo podobnie z tęsknoty za tą ciepłą energią:( a tutaj jeszcze ile czasu do końca tego przykrego bezsłonecznego okresu, podziwiam Cię ile razy tutaj zaglądam, pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  4. Powiem Ci lepiej o tej pogodzie. Ja też czekałam dziś na słońce, na zdjęcia w innym odcieniu niż szare. Prognozę obejrzałam. Rano wstaję - ki czort, znów szaro. Otwieram prognozę i dowiaduję się ze niby słońce to było wczoraj! Nie dość ze poczułam się oszukana to i potraktowana jak głup!
    P.S. ładne kolory, co się czepiasz!

    OdpowiedzUsuń
  5. tyle u Was słodkosci !! czy wy nie macie nadwagi..he,he...ja dzis zrobiłam paczki oponki..a robotka fajna..a , ze nie te kolory..wiec czeka Cie druga robotka.. i tak do wiosny...

    OdpowiedzUsuń
  6. Może pled nie będzie taki jaki pragnęłaś mieć, ale będzie na pewno równie uroczy :)
    A co do słoneczka - na pomorzu się dziś pokazało -na chwilkę oczywiście :)
    Pozdrawiam
    Betty

    OdpowiedzUsuń
  7. Ladnie , smacznie ,ciekawie, cieplo i przytulnie u Ciebie. Jestes idealem sasiadki! Uwielbiam osoby inne i z takim cudownym sercem jak Ty!! Ag

    OdpowiedzUsuń
  8. Wszyscy cierpimy na brak sloneczka...ale przecież za chwilke troszke go nam przybedzie:):) Pled jaki by nie mial kolor-jesli bdzie zrobiony Twoimi rekami:)i tak bedzie piekny.Nie przejmój sie. Kokietujesz nas:)śilna kobietka z Ciebie...byle pled ja nie przerazi:):)pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  9. o mało co nie spadłam z krzesła i zalałam się gorąca herbatę, oczami wyobrażni widząć, ba, słysząc te Wasze jęki i biadolenia nad berberysami....mam nadzieję, ze one sie mają jak najlepiej, bo przeciez czerpałyście energie z kosmosu dla siebie i krzaczkw :):):) A pled bardzo fajny, :):)

    OdpowiedzUsuń
  10. Pled i tak będzie piękny, taki radosny, a co do słońca musiałabyś pojechać w górych żeby się wygrzać, u nas od soboty pięknie świeci i błękit lazurowy - bajkowo. Bułeczki wyglądają rewelacyjnie po prostu, zresztą wszystko co robisz jest rewelacyjne, a zdjęcia po prostu..brak mi słów...

    OdpowiedzUsuń
  11. U nas na Podlasiu też szaro i ponuro, słońce...artykuł deficytowy....

    OdpowiedzUsuń
  12. Rozumię rozczarowanie brakiem pogody.Kotom może tak bardzo to nie przeszkadza ale jak wytłumaczyć czwórce dzieci, które miały nadzieję na fajne ferie?
    Nie umię też upiec bułeczek na pocieszenie, ciotka ze mnie do bani!
    Zostały nam na pocieszenie kręgle, kino i prace "artystyczne" w domu.

    OdpowiedzUsuń
  13. O rety jaka produkcja. Chyba za pled takich rozmiarów to bym sie nie za brała bo ja lubię szybko widzieć efekty. A czy na te bułeczki makowe to można prosić przepis. Mimo, że słońca na dworze brak to u ciebie i tak dużo blasku. Pozdrawiam serdecznie - Iza.

    OdpowiedzUsuń
  14. Fajnie u Ciebie, dobrze tu zajrzeć :)

    OdpowiedzUsuń
  15. U mnie też szaro i buro :( niestety ta zima jakaś taka ponura.
    Uroczy ten pled, kolorki faktycznie nieco dają po oczach, ale wydaje mi się, że w takich pledach wszelkie zestawienia kolorystyczne są dozwolone.

    Bardzo mi się podoba obrus z poprzedniego posta :)

    Kociaki bossssskie :)))))

    Ściskam :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Fajnie że się odzywasz, szkoda że tak rzadko ostatnio.Czytam z wielką przyjemnością Twoje posty.Co do słońca, chyba każdy odczuwa jego brak.Ja mam taką lamę fotowita- rewelacja.Daje taką jasnoooooość:).Ale nie zawsze mogę jej używać, migrena jest przeciwskazaniem a ja niestety mam.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  17. Elisse, czy ten pled jest za duży, to nie wiem. Kolory są jednak ciekawie zestawione, umiejętnie połączyłaś farbę podłogową czyli orzech jasny :) z różem a nawet z dwoma. Indygo ładnie podbite czernią. Mnie się podoba, ma charakter :)Szkoda, że nie jesteś moją sąsiadką, no ale wszystkich sąsiadką przecież nie możesz być.
    Pozdrawiam , wyglądając wiosny, tula

    OdpowiedzUsuń
  18. Dla mnie pozytywne szaleństwo :) o 24 sąsiadów budzić ;)

    OdpowiedzUsuń
  19. Pled jest PIĘKNY! Kolorki właśnie że prześliczne. A na te bułeczki patrzyć nie mogę, bo od patrzenia samego sadełka mi przybywa :(

    OdpowiedzUsuń
  20. No Kochana, pledzik cudny, pastelowy jest, dziecka się nie czepiaj. A jak Ci kolorystycznie i rozmiarem nie pasuje to możesz go mi podarować. Mnie tam wszystko pasuje. :).

    OdpowiedzUsuń
  21. Piękny zestaw kolorków.Podziwiam za szydełkowanie o tej porze roku na świeżym powietrzu. Jednak ze mnie jest zmarzluch. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  22. Witaj,piszę po raz pierwszy , choć jesteś na mojej liście ulubionych blogów od dłuższego czasu. Bardzo podoba mi się Twój dom i pomysły na jego udekorowanie. Cieszę się , że w necie można znaleźć takie miłe i żywiołowe osoby ,jak Ty.Wszystkie zdjęcia są zachwycające - super oko fotografa. Pozdrawiam Cię serdecznie i zapraszam do siebie. Ahoj !

    OdpowiedzUsuń
  23. Marudzisz! Kolory pledu będą no... tego... ORYGINALNE!
    A sąsiadkę to i ja mam fajną. Tzn póki co z rzeczy dziwnych zażądała od mnie swego czasu jajek... Na twardo! Dałam, co miałam chytrzyć ;-)

    OdpowiedzUsuń
  24. Rysia na śniegu i dwa śpiochy na poduszce - przeurocze! :)

    OdpowiedzUsuń
  25. Ja tak z małym opóźnieniem (winno być do poprzedniego posta) polecam serdecznie blog: ZTWORZONKA - a tam przecudnej urody tort - TORT ZROBIONY INACZEJ:)
    Agata

    OdpowiedzUsuń
  26. Słońce w końcu wyjdzie, a pled jest piękny. Chciałabym mieć taką sąsiadkę...skarb!:)

    OdpowiedzUsuń
  27. Droga Elisse, pisałam przed momentem o niezwykłym torcie z blogu Ztworzonka. Sama zamierzam go na najbliższe urodziny mojego lubego skopiować bezwstydnie, tak, jak to zrobiła moja siostra z grzybkami przedstawionymi na Pani blogu, w którymś z postów około świątecznych - grzybki okazały się być przepyszne i zniknęły bardzo szybko - było to niecały miesiąc temu - natomiast dziś dopiero dowiedziałam się skąd pochodziła inspiracja? (to chyba zbyt łagodnie ujęte :). W każdym bądź razie - moja siostra jest Pani gorącą wielbicielką, a teraz właściwie ja również.
    Pozdrawiam serdecznie
    Agata z Łodzi

    no jeszcze dodam tylko, że szarość szarości nie równa i niecnie targować się będę, że u nas w mieście to jest bardziej ;)

    OdpowiedzUsuń
  28. Pięknie u Pani. Podałaby mi Pani przepis na jakieś fajne przepisy, bo chcę imininki w pracy wyprawić w wiejskim stylu. A jak się bukiety robi??

    OdpowiedzUsuń
  29. u mnie nie ma nawet bieli... brrr, pozostaje nam marzyć... pozdrawiam
    Kaśka

    OdpowiedzUsuń
  30. Kobieto, dzisiaj jest poniedzialek,no byl bo juz po pierwszej...mniejsza z tym. Nie powiesz mi chyba, ze az tyle pledu wydziergalas dzisiaj???? I jeszcze slimaczki upieklas? Tez dzisiaj? Ty jakims cyborgiem chyba jestes ;-))) Wedlug Twojej lekcji zrobilam pledzik z kwadratow, tak fajnie to wytlumaczylas,i nawet ja kompletny laik szydelkowy moglam zrozumiec o co chodzi.Gdybys miala chwile czasu i checi to czy moglabys pokazac jak sie robi taki falujacy? Bylabym wdzieczna. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  31. za słonkiem też bardzo już tęsknie,szaro bure resztki śniegu dookoła,brzydko.Na Twoim blogu słońce zawsze świeci,weszłam,notkę przeczytałam i tak od razu cieplej i milej się zrobiło.
    Też tak mam,że jak coś sobie umyślę to muszę już ,w tej chwili.Zaczęłam filcowanie na sucho w pewną sobotę,wymyśliłam sobie komplet:korale plus kolczyki.W trakcie robienie kulek złamałam dwie igły,jako że to była sobota to sklepy krócej otwarte.Mój mąż widząc "rozpacz" pojechał ze mną do pobliskich CH szukać pasmanterii.Igły się kupić nie udało,trzeba było czekać do poniedziałku.Miejsca sobie znaleźć nie mogłam,kulki śniły mi się w nocy a w poniedziałek rano biegiem do sklepu:D
    Tak też się zaczęła moja przygoda z decu,pewnego wieczora natrafiłam w internecie na cudowne poozdabiane przedmioty,a że sklepy zamknięte i nie mogłam zakupić potrzebnych materiałów a musiałam "już".Resztka farby białej emulsji plus plakatówka córek,stara doniczka,jakaś serwetka i klejenie na białko.Radość z tworzenia bezcenna:D
    Pozdrawiam serdecznie Ciebie i Twoją rodzinkę-Ilona.

    OdpowiedzUsuń
  32. Witaj Elisko.
    Baaardzo chciałabym być Twoją sąsiadką.Pozdrawiam.M.

    OdpowiedzUsuń
  33. O pogodzie to Ty nic nie mów:!!!!! Oczy na zapałkach cały dzień, śnięta ryba to mało :)))) Jestem wściekła rozdrażniona, z permanentną chandrą pogodową. Słońca nie widziałam już dobre trzy miesiące.
    Nic nie mam siły robić, ani tym bardziej chęci. Chyba pójdę na solarium trochę się doświetlić bo już nie wytrzymuję. Najgorzej rano wstać a muszę o 6 rano!!!!
    Jestem typem co odpoczywa we śnie , więc potrzebuję go min 10 godzin, jak mniej to zdycham!!!!
    postanowiliśmy z M. że na stare lata wynosimy się na jakiś hamak na Jamajce bo to tak żyć się nie da:)))))))))
    Co do kolorów to pastele jak ta lala.)))))))))także nie narzekaj:))))))))

    Pozdrawiam Patti

    .

    OdpowiedzUsuń
  34. Elizko...ten pledzik taki a la pastelowy jest tez fajowy!!Nie słodzę Ci kobieto!!Odpuśc córci te kolory!!
    Mój mąż ma zgniłozieloną pikowaną kamizelkę i mówi,że jest szara!!!:)
    Rozwala do granic możliwości!!Przywykłam!!

    Kocury kochane,taplają się szczęśliwie w białym puchu!!
    No,ale na ślimaczki makowe bym się chetnie razem z Tobą rzuciła...razem z Fajową Sąsiadką...koniecznie w ogrodzie!!:)

    Całusy ślę...

    OdpowiedzUsuń
  35. och cudowne opowieści!.
    Moje dziecko doniosło, że wkrótce jest dzień Kota i na warszawskiej starówce będzie bitwa na włóczki, juzmysłałam: podzie z naszymi kotami, ale słyszę: pójdę z aparatem, uff..
    w każdym razie nadmiar włóczki możesz wykorzystać..
    nadmiar włóczki, nie kotów ;)
    Miłego dnia!
    M.

    OdpowiedzUsuń
  36. Bułeczki idealne! (pierwsze ciasto drożdżowe już za mną , więc napewno wypróbuję przepis)
    Podziwiam Cię, za to dzierganie na śniegu! Naprawdę ;) Ręce pierzchną i ,,wołami,, by mnie do takiego zajęcia nie namówili.
    Koty jak widać na załączonych obrazkach, mają raj u Ciebie(zresztą tak samo jak pozostałe futrzaki).

    OdpowiedzUsuń
  37. U Ciebie jak zwykle ciekawie. Fajnie, że nie tylko ja jestem taka zakręcona i jak coś chcę to zawsze na już. Znowu coś u Ciebie podpatrzyłam . Zrobię poduchy haftem richelieu bo Twoja podusia mnie powaliła.Mieszkam w Opolu a po batyst na firankę w/g Twojego pomysłu jechałam do Wrocławia. W kolejce czeka haft krzyżykowy - koniecznie jedną nitka tak jak u Ciebie. Jeszcze raz Ci dziękuję za pozwolenie zobaczenia Twojego świata i uruchomienie moich komórek odpowiedzialnych za estetykę. mam ich niewiele dlatego ściągam pomysly od Ciebie. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  38. Uśmiałam się czytając o tym różnym postrzeganiu kolorów:))) Ale pledzik wychodzi ekstra - pewnie w myśl powiedzenia, że nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło;)
    Takie sąsiadki, jak Wy, to prawdziwy skarb, o jaki coraz trudniej, niestety. No i zachwycił mnie obrus. Za mną już od dawna chodzi taki patchworkowy do kuchni, uszyłam nawet kilka elementów i nie mogę się zmobilizować do skonczenia go. Może Twój obrusik podziała na mmnie mobilizująco:) Jeszcze muszę, choć wirtyalnie wygłaskać kociaczki. Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  39. Twoja opowieść wciągnęła mnie jak dobra książka...i jeszcze te zdjęcia! pled może i pastelowy inaczej, ale piękny! Kociaki niezmiennie mnie rozczulają, a sąsiadki zazdroszczę:)

    OdpowiedzUsuń
  40. No to będziesz miała piękny pastelowy pled, he he:)))))

    OdpowiedzUsuń
  41. Przeczytałam bloga i ...mało, niedosyt więc czytam jeszcze raz, śliniąc sie na widok tych wszystkich słodkości (bo ja to z tych co to wiecznie na diecie więc sobie chociaż popatrzę). Blog wciąga, wzrusza , rozśmiesza i daje kopa do działania. Pozwolisz, że tu zostanę i poczytam dalej?
    Pozdrawiam serdecznie. Iwona

    OdpowiedzUsuń
  42. Piękne fotki. Kolorkami się nie przejmuj.Mimo ze może nie są pastelowe, wyglądają całkiem nie zle :)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  43. Pledzik bardzo mi sie podoba.taki bardzo w moim stylu.
    Sama tez juz od kilku miesiecy dziergam pled z kwadratow.Sen mi jednak z powiek spedza jak to wszystko polaczyc.Nie bardzo wiem jak to ugryzc.
    Ten wzor ,ktorym teraz dziergasz jest swietny.Jezeli to nie tajemnica ,czy moglabys uchylic rabka tajemnicy co to za wzor.?
    Drozdzowe buleczki az pachna przezmonitor.Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  44. Ja mam tylko jedno, malutkie, nieśmiałe pytanie. Czy to co widać na zdjęciach to Ty udziergałaś w czasie JEDNEGO posiedzenia z kotami na dworze????
    Pozdrowienia
    Danka

    OdpowiedzUsuń
  45. Myślę, że te kolory są idealnie dobrane, również ten niebieski! Całość bardzo dobrze się prezentuje:) Tylko pozazdrościć!
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  46. Autorko bloga, bardzo miło jest czytać Twoje zapisy. Mam wrażenie , że czas się zatrzymał. Wokół mnie wszystko mknie, nie ma czasu na zbyt wiele. Mam zawsze tyle do zrobienia. Problem w tym, ze nawet jak jest czas na leniuchowanie mam sto pomysłów, podobnie jak Ty. Ciągle poszukuję.Noce, gdy dom śpi są moje. Wtedy powstają cudeńka. Dziękuję za Twój blog, to taki promyk słońca, który do mnie dziś wpadł(tak jak Tobie mi go w lutym brak). Pozdrawiam z pochmurnego Raciborza. Pisz, pisz często. Na pewno będę tu wpadać. Pozdrawiam Justyna

    OdpowiedzUsuń
  47. Witam Cię słoneczko i zapraszam po odbiór wyróżnienia do mnie, a ciasteczka narobiły mi strasznego smaka

    OdpowiedzUsuń
  48. Dobrze jest mieć taką sąsiadkę :)) szkoda, że ja takiej nie mam...

    a pled jest cudny!! może i pastelowy inaczej ale i mnie te kolory się podobają :) więc jakby Ci się odwidział, to nic się nie martw ;)
    hehe... no ten błękit to po prostu bardzo brudny jest i tyle :))

    pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  49. Z gory dziekuje za lekcje dziergania falujacego pledu :-)Wloczke juz kupilam i czekam na instrukcje co dalej ;-)
    Glowa do gory, wyjdzie sloneczko to i optymizm wroci, a domownicy napewno doceniaja i sa szczesliwi, ze maja taka pozytywnie zakrecona mamuske/zonke :-) Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  50. Elizko zapraszam do mnie po odebranie wyróżnienia:-) Pewnie masz już ich tysiące i nie zechcesz odebrać jako 1001, ale tylko tak mogę okazać radość i wdzięczność za Twojego bloga, którym się karmię:-)

    OdpowiedzUsuń
  51. Witam,
    nazywam się Agnieszka, od jakiegoś czasu podczytuję Twoją stronę. Jestem pod wrażeniem aktywności i "fajności" zdjęć.
    mam pytanie bardzo praktyczne - z jakiej włóczki robissz pled? pytam ponieważ sama się przymierzam do narzuty i przechodze do zagadnień praktycznyych - grubosć, skład itp.
    będe wdzięczna za odpowiedź
    pozdrawiam
    Agnieszka

    PS. moj miejsce w sieci: http://jagaablogg.blox.pl/html;jsessionid=6F92559C17FDD310D637181C06E8B72A.ib4tom1

    OdpowiedzUsuń
  52. Dzięki za słowa wsparcia :))) Kolorki może i nie są najgorsze, tylko wiecie jak to jest , jak sobie człowiek coś wymyśli , a jest coś zupełnie innego.
    I uspokoję Was, pled dziergam chyba od 26 stycznia, więc bez obaw...aż tak szybko na szydełku nie trzaskam, choć nie ukrywam,że bym chciała :)
    Mammamisia- przepis na bułeczki, jest gdzieś parę postów wstecz, to te slimaczki, tylko tutaj z innym nadzieniem.
    Agato- dzięki za podanie namiarów na blog
    Anka21- nie mam pojęcia co chciałabyś zrobić, ale internet to naprawdę skarbnica niesamowitych przepisów i z pewnością coś ciekawego znajdziesz dla siebie :)

    Jeśli chodzi o wzór pledu,postaram się podać jak najszybciej, dostałam również mnóstwo maili z pytaniami jak to jeść :), więc z pewnością podzielę się z Wami wzorkiem, póki co znowu nadrabiam zaległości, bo tym razem nie miałam internetu :)))

    I bardzo, bardzo Wam wszystkim dziękuję za przemiłe maile i komentarze, he, he...to ja Wam powinnam dziękować , a nie odwrotnie. Dzięki Wam jeszcze wiem,że to co robię ma jakiś sens, bo w domu chyba za bardzo się przyzwyczaili i nikt mnie kurde nie docenia.. ech zycie :)
    buziaki i do usłyszenia wkrótce

    OdpowiedzUsuń
  53. Tak, masz rację, przyzwyczaili się i nie wiedzą, że skarb czystej wody mają! Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  54. A gdzie tam u Ciebie szaro ,buro i kosmato? Wprost przeciwnie! Wesoło,ślicznie,kolorowo!
    Buziaki Elizuś, Ty dobry duszku!

    OdpowiedzUsuń
  55. :) ja się w ten sposób przedstawiłam, a nie podałam ci namiary na blog :)
    mam taki zwyczaj jak pisze do kogoś, kogo podczytuję, a jestem dla niego zupełnie nieznaną osobą.
    pozdrawiam serdecznie
    Agnieszka

    OdpowiedzUsuń

Copyright © Utkane z marzeń , Blogger