środa, stycznia 07, 2009

nadszedł czas na zmiany


...W natłoku obowiązków, codziennych spraw, małych radości i wielkich smutków, gdzieś obok, zupełnie niepostrzeżenie przemija życie. Po drodze gubimy dziecięcą radość,szczery śmiech, marzenia oraz niezłomną chęć do życia, którą daje jedynie dzieciństwo i młodość. Praca, dom i wieczne problemy powodują, iż zatracamy naszą wewnętrzną wrażliwość. Aż któregoś dnia zdajemy sobie sprawę z tego, że czasu pozostaje coraz mniej, że nie wiadomo jak i kiedy minął nam kolejny rok życia. Zmęczeni wracamy z pracy, siadamy przed telewizorem i nic nam się nie chce. Wtedy właśnie przychodzi moment wyciszenia i postanawiamy coś zmienić, zrobić coś dla siebie, zająć się tym co lubimy i wytyczyć na nowo życiowe priorytety. Mieliśmy przecież kiedyś tyle planów, tyle marzeń, chcieliśmy zrobić tyle rzeczy.Osiągnęliśmy już bardzo wiele, tylko brakuje nam czasu żeby to docenić i czerpać radość z tego co już posiadamy. A wystarczy przecież odrobina wewnętrznej mobilizacji, aby to zmienić i na nowo zacząć cieszyć się życiem, życiem które tak szybko przemija...



7 komentarzy:

  1. Ten blog jest super:)ta mowa od razu mnie zainteresowała:D Bardzo fajne zdjęcia pani wyszły:]

    OdpowiedzUsuń
  2. Nic dodać, nic ująć

    Pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
  3. cieszę się, że dotarłam dzisiaj tutaj...musiałam się cofnąć..i łezka mi się w oku zakręciła ..Marzenia się spełniają i ja w to wierzę..Jeżeli pozwolisz..będę tu zaglądać. Pozdrawiam.A.

    OdpowiedzUsuń
  4. Po przeczytaniu wstępu mnie też się zrobiło z lekka smutno, ale taka jest prawda ... a czas ucieka ...

    OdpowiedzUsuń
  5. Czas ucieka ...wieczność czeka 😀 Ale nim do niej dotrzemy wyruszmy w fantastyczną podróż jaką jest życie ☺ Ja właśnie odkryłam ten blog i podróżując do wieczności mogę zaczerpnąć z pięknie zatrzymanej na tym blogu -przeszłości, która stać się może inspiracją dla tych którzy tutaj zajrzą już z przyszłości. Dziękuję za tego bloga. Bo choć trafiłam tutaj przez IG to kocham domowy klimat blogów. NO I jeszcze jedna rzecz-Elizko upływ lat służy Ci. Jesteś coraz piękniejszą kobietą ☺ Pozdrawiam cieplutko i lecę sobie podróżować w wehikule czasu Twojego bloga.

    OdpowiedzUsuń
  6. Witaj Elizo. Postanowiłam wrócić do Twojego bloga i przeczytać go od początku;-) Dasz wiarę? Kocham blogowe klimaty i trochę mi smutno, że blogi przegrywają z IG;-( Twojego bloga czytałam zawsze z ogromną przyjemnością. Więc spróbuje zafundować sobie tę przyjemność raz jeszcze w dużej dawce. A teraz obserwuję Cię na IG, ale blogowych klimatów brakuje mi bardzo;-)
    Jolanta Supel (kiedyś Florentyna z bloga Groszki i róże;-)

    OdpowiedzUsuń

Copyright © Utkane z marzeń , Blogger